DÜŞE KALKA ÇIKTIM HAYAT
YOKUŞUNU
Genç yaşımda gurbet ele
geldim sürgün
Ondan bu yana görmedim
mutlu bir gün
Aylar yıllar geçti hep çileli
üzgün
Düşe kalka çıktım hayat
yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün
kışını
Bir tek siyah tel saç kalmadı
başımda
Dokuz sıfır yenildim hayat
maçımda
Haramın zerresi yok ekmek
aşımda
Düşe kalka çıktım hayat
yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün
kışını
Yarım asır kaldı yedi yıl
geride
Çilem çizgi oldu yüzdeki deride
Yolun sonu kabristan az ileride
Düşe kalka çıktım hayat
yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün
kışını
İçim nasılsa öyledir benim
dışım
Namert insanlarla asla
olmadı işim
Mazluma garibe çatılmadı
kaşım
Düşe kalka çıktım hayat
yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün
kışını
Yaradan’dan bildim ne
geldiyse başa
Hep şükür ettim isyan
etmedim haşa
Hakk’ın yolunda yürüdüm
koşa koşa
Düşe kalka çıktım hayat
yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün
kışını
Burcu burcu tütüyor
gözümde sılam
Doğruluktan asla şaşmadı
pusulam
Hasreti’yim bir gün de
okunur sela’m
Düşe kalka çıktım hayat
yokuşunu
Şimdi yaşıyorum ömrümün
kışını
Garip Hasreti (Filat YAZICI)