Zarf attý birden bire görünmeyen bir el.

Zarfýn içi belki de boþtu lakin parmaklarým çok heyecanlandý içinden çýkacaðýný merak ettiðimden de deðil hani zira kimin yazdýðýný bile bilmiyordum.

Þimþek çaktý akabinde oysaki nasýl da sakindi gökyüzü týpký içimdeki sükûnetin miadýnýn dolup da az sonra þakýrdayacak olmam gibi.

Kendimden býktýðýmý itiraf ediyorum hele ki iyilik katsayýmdaki o muazzam karesi çift kiþilikli varlýðýmýn akla zarar.

Sohbetimde neler konuþtuðumuzu asla söylemem hele ki bana mimlenmiþ bunca zarf var iken.

Neyin ya da kimin muhatabý isem ve iþte sorun burada belli ediyor kendini.

Muhatap olduðum kimse yok ki özellikle kin beslediðim ya da hakkýnda ileri geri konuþtuðum.

Kapýnýn çaldýðý o an ve gecenin kim bilir kaçýncý perdesi?

Açmalý mýyým kapýyý?

Asla.

Belki de otomatiðe basýp apartmana almalýyým geleni.

Ne haddime.

Zaten týk yok dýþarýda sadece öksüz kalan o üç kedi yavrusu ve bir tanesinin gözleri hiç görmezken ama bana çok dikkatli bakýyor ve ne zaman tek damla yaþ süzülse yanaklarýmdan koþa koþa geliyor yanýma.

Dün özürlü olsaydým keþke.

Ve akýþýna býraktýðým ne ise.

Ölsem mi?

Ne gam.

Ben zaten yaþadýðýmý filan iddia etmiyorum.

Misal mi?

Hayatým boyunca ne altýn gününe ne de komþu toplantýlarýna çaðrýldým zira bilirler nasýl da ketum olduðumu. Varsa yoksa kendi özelimi ihlal ederim ve açarým içimi.

Ýþte faturamýn kesilmesine bilfiil iþtirak olduðum o gün ve peþi sýra gelen günler.

Anlamsýzca kovuþturulan ve istiþare edildiðime çok sonradan vakýf olduðum.

Altýn gününe gitmesine gerek kalmadý kimsenin ne de olsa söz gümüþse sükût altýn diyenlere ihanet ettim ama öncelikle kendime.

Öncelikle kendimi ihbar ettim.

Dünya deðiþtiren çok insan oldu son zamanlarda ve hangi birine rahmet okuyacaðýmý þaþýrdým üstelik taraflarýnca lanet okunduðum.

Benzememek idi madem uðraþým.

Ve tekrarlamak kendimi.

Tekerrür eden kendimden sýkýldým ve iyi niyetimden Tanrý bile sýkýldý.

Ýlla ki ihanet mi etmem gerekiyor?

O zaman baþlýyorum.

Ýlk olarak o görmeyen kediyi son sürat geçen bir arabanýn altýna fýrlatacaðým sonra da akan salyalarýmý silip en yakýn kafeye misafir olacaðým ne de olsa günün gýybetine saniyeler kaldý.

Mirasýmý kimseye býrakmadan kendim yiyeceðim ve öncelikle bilgisayarýmý imha edeceðim.

Tabii ya; bir Oðuz Atay olma ihtimalim… elbette yok.

Farzý mahal öldüm… ne yani arkamda kalanlar mý sahiplenecek yazdýklarýmýn telif hakkýný?

Gülümseme ihtiyacýma sahip çýkacaðým artýk.

Nankör yetilerimden uzaklaþacaðým da. Sahiplenme duygum ve kýlýf biçilen yalanlardan nemalanmak bir kez bana nasip olsun, deðil mi ama?

Görüntü itibari ile ciddi bir yetiþkin iken ve içimdeki çocuk neþem en yakýnýmdakilere nüfus ederken belki de tayin edeceðim namert karakterimle daha fazla yandaþ toplarým.

Cinsiyetinden þüphe eden o git gel gölgeleri belki de atayacaðým en yakýn dostum olarak ne de olsa lafýndan ve sözünden dönenler kuluçka dönemindeki tavuklar gibi çok iç gýcýklayýcý.

Randevulaþmak belki de ayný saatte üç farklý kiþi ile ve delik deþik ruhumla öznemi geri çekeceðim belki de uðrayacaklarý ihanet duygusu ile satýr baþý yapacaðým yeni bir aþka yelken açacaðým.

Aþkýn kifayetsizliði daha doðrusu duygularýn sömürüldüðü ve fiziki açýlýmlar getirilen o münasebetsiz iliþkiler.

Aile içi çarpýk dayanýþmasý yine aile fertlerinin.

Ya da gözü açýlmamýþ bir genç kýzýn yeri geldi mi en bonkör unvaný yine koca koca insanlara nispet yaparcasýna fütursuzca ortalarda gezinen.

Ölüm manifestom.

Ýçimdeki katil.

Ýçimdeki potansiyel suçlu.

Ne de olsa ben bir suçluyum ama bu sefer kendi hayallerimi deðil baþkalarýnýn huzurunu yok edeceðim ve ihbar edeceðim kim ise Allah’ýný tanýmayan yine bir diðer münafýkla hasbýhal edip en yakýn arkadaþýný satacaðým.

Nankör ve rezil bir ses tonu ile sokak ortasýnda atacaðým o kahkaha ile herkesi birbirine katacaðým.

Cinsiyeti olmayan bedenler ve arkasýndan bakýp da kadýný erkeðe; erkeði kadýna benzettiðimiz ya da tam tersi.

Bir hayvaný insanlaþtýrdýðýmýz ve bir insanýn içindeki o yýrtýcý hayvaný ortaya çýkardýðýmýz.

Gecenin geç saatinde belki de en deli fiþek yörüngede kendimi fýrlatýp hayatýn ve eðlencenin tam ortasýna üstüne üstük memleket aðlarken ben en gaddar insan olacaðým týpký görüp de sustuðum gibi.

Anlý þanlý bayraðýmýzý ayaðý ile çiðneyen o adamýn arkasýndan koþup da yakalayamadýðým ve tek ses edemediðim güne lanet okuyup tüm kötülere lanet okuduðum günleri geride býrakýp…

Kötülüðü besleyenlere ve yüreði nefretle beslenenlere atýfta bulunmayacaðým.

Kan dolu bir coðrafyada kan kusup kýzýlcýk þurubu içtim diyenlere sýrtýmý dönüp…

Kötü olmayý dileyeceðim bu sefer yüce Yaratandan.

Cehenneme kürek kürek kömür bu kez kendim atacaðým üstelik kendim için.

Býkkýnlýk verdiðim insanlardan özür dileyeceðim.

Bana sataþan kim varsa bir bir ihbar edeceðim ve hesaplarýný ben keseceðim.

Nidalarýn solduðu gecede þuh kahkahalar atacaðým.

Güllerin solduðu bir güz gecesi taþa tutacaðým kim ise edebiyle yaþayan.

Sevgiyi çiðneyip yok sayacaðým ve sadece þeytana tapacaðým.

Nokta koyacaðým her güne.

Nokta koyacaðým yazdýðým her yazýya.

Nokta koyacaðým hayatýma.

Bana nokta koyanlara ben ünlem imleci ile cevap vereceðim ve asla da tek soru sormayacaðým.

Yan gelip yatacaðým asla okuyup yazý yazmayacaðým ve düþünmeyeceðim.

Kim ise ihtiyaç sahibi caka satacaðým ve giydiðim tüm kýyafetleri karþý bahçede yakarken aðaçlarý da yakacaðým.

Nefret ettiðim AVM’lere bu kez en pahalý giysileri almak için gideceðim ve tüm sermayemi yatýrdýðým kitaplarý gidip bir kütüphanenin önünde ateþe vereceðim.

Dualarým… sahipsiz kalacak.

Sevdiðim insanlarý artýk sevmeyeceðim.

Beni zaten kimse sevmezken tüm kötülere tapacaðým.

Kapalý mesaj kutumu infilak ettiren; adýmý karaya çalan ve bana çamur atan kim ise gidip hasbýhal edip kötülük nasýl yapýlýrmýþ, dersini alacaðým sonra da vereceðim dersini.

Dersini vereceðim evrene hem de bir bir.

Derimi soyanlara kat kat esvaplar sunacaðým.

Âþýk olmadan yaþayacaðým ve edebiyata sürekli imla hatalarý ile dolu yazýlar armaðan edeceðim daha çok sevileyim diye.

Sevgiyi baþ tacý yapan sýrdaþlarýmýn sýrlarýný tek tek ifþa edeceðim.

Yerim idam sehpasý, biliyorum.

Ve altýmdaki o tabureye ben tekme atýp boynuma geçireceðim o ipi ve gem vuramadýðým umutlarýmla beraber uzun bir yolculuða çýkacaðým.

Ýyi niyetimden ve sevgimden asla ödün vermediðim ömrümü eninde sonunda sonlandýrýp… en büyük cezayý yine kendime verip sonsuza kadar cehennemde kalmaya söz veriyorum.

Ne de olsa verdiðim hangi sözü tuttum ki?