Gidince bir bir üstatlar kırıldı gönül direği
Yenileri zor gelir hemen gelsin gönül dileği
Yerleri zor doldurulur bu bellidir gönül üzgün
İzinden gideriz edebiyat tutsun bu kırık bileği
Her giden üstatla edebiyat bizler kaldı öksüz
Gönüllerin kapısı kapalı kalmasın düşsüz
Bir şiir bir gülüş yoksa gönülde kalırız güçsüz
İzinden gideriz edebiyat tutsun bu kırık bileği
Eğri oturup doğruyu bizlerin söylemesi gerek
Onlar kolay yetişmedi gönlü verdi aşka isteyerek
Verdikçe gönülde bitmedi şiirle aşk gülümseyerek
İzinden gideriz edebiyat tutsun bu kırık bileği
Gülveren’im yan yana yürürüz onlar önden gittiler
Zaten hep önde giderlerdi gülümseyerek sevdiler
Bir şiirle gülümsediler gittiler bekleriz sizi dediler
İzinden gideriz edebiyat tutsun bu kırık bileği
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren