Vaktidir sunumun…

Çatık kaşlı körebe zamanı yalıtırken

Habis düşlerin urganında

Yüreğe teyelli bir düşü de sürgüne yollarken…

Hangi lahit?

Hangi lahza?

Hangi kayıtta saklı karası kayıp bir şiir?

Belki de şehre son bakış

Şairin kaleminde ıslak ve yarım ağız bir gülüş.

 

Çemkiren iblisin ayin bildiği

Kin benzeri duygularda

Yıkarken kanlı ellerini;

Göğün de miğferi adeta

Nakşeden ebemkuşağında

Yol yordam bilmez bir kuş sürüsü:

İrili ufaklı kanatlarında

Yeis adaklı kükreyen mamaların izdüşümü.

 

Kenetlendik, kem gözlerden de çok çektik.

Uyduk zamana ve devindik

Nakkaşların ruhlarına bandık içimizdeki isyanı

En yüksek frekansta yayın yaptı kader:

Dokunuşlarında merhametin

Sonlansın istedik zaman zaman hem de ayan beyan.

 

Susmadan konuştuk;

Konuşmadan anlaştık;

Söylendik ve sıkıştık:

İzbelerde hain rötuşlar yaptı kader;

Dokunaklı şiirlerde gözlerimiz kan çanağı

Islak kaygıları düş bekçisinin

Yaftalanmış hayalleri

Onca çocuk gelinin.

 

Basireti bağlanmış kırmızı kuşağın;

Babası yaşında damat elemin tuzağında

Bilfiil sorumlu benliği ile

Kirli elleri kalka keşke uzağında

Masumiyet giyinmiş bakir heyecanların da

Ufkunda hezeyan.

 

Bazen çatık kaşlı bir martaval

Susmadan lanet

Ölü bedeni ufacık nüansı

Yaşı var yok iki.

Çatal sesinde dilberdudaklı kelam

Yana yakıla örter hezeyanı

Beyanlarında hep bir namus martavalı.

 

Göğün kemendi takılı ya da takık.

Surelerin izafi dokunuşları

Aslında aslına âşık düş simsarları

Bir şehrin laneti

Kusurlu lehçesi münafık gölgenin.

 

Sazan misali yazılan her şiirin

İlk ve son hecesi

Kirlenmeden dokusu doğanın

Kabaran nefsin isyanı

Yine densiz bir selam

Mazereti kayıp savruk bedellerin

Sakıncalı iz sürüşleri

Emre amade şair

Göğün takıntısı ne rahmet ne güneş;

Bakir sıfatların döküldüğü avuç avuç

Kuru çığlıkların dokusuna işlemiş çamuru

Kim ise bertaraf edecek.

Kendince

Sakil benliğin kuru sıkı tebessümünde

Yandan çarklı hangi adanın

Açığa alınmış vapuru?

 

Haydi, toplayalım halatları

Kendimize gelip

Bir de suyunu çıkarmadan hakkaniyetin

Teneşir paklasa da bunca kirli zihni

Nöbette vicdan elbet

Büyüteç misali her hece

Aklına mukayyet rehin gölgesinde

Şehrin

Teneffüs eden sihrin büyüsü bozulmadan

Ve yıkılmadan göğün pervazı

Kuş bakışı yâd edelim

Tüm kirli coğrafyayı:

Adı insan soyadı kural koyan;

Adı çocuk

Lehçesi ne savruk ne doğurgan.

Hepi topu masumiyet

Ve sevimli bir aksan

İçinde saklı neşesi

Büyümeden öğrenmemeli kötüyü ve kirliyi.

 

 


( Adı Çocuk... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 8.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.