Kazma toprağı kazar kabir olur, binaya temel olur, saklanmış tarihe tanık olur… Ancak kazma kimin elindedir önemlidir, arabada direksiyonu kullanmak gibi… Sürersin bir hedefe doğru, belki de mezara! 


Sürsen tarlayı meyve, sebze olur, sürmezsen çöl olur. O tarladan kimler nasiplenmez ki… Ektiğin sebzeyi hem yersin hem de satarsın, saman olur hayvana yem diye katarsın… Tarlaya istediğini ek, onu boş bırakma çocuk gibi, yoksa asi olur söz dinlemez!


Sürülmeyen tarlayı kazar kazma, sertleşmiş, çoraklaşmış, kendi haline bırakılmış. Tembel toprakta hareket yoktur. Üstünde yabani otlar biter, kimseye faydası olmaz. Çöl desen kum yerine taş görürsün, çöle benzemez. Çöl ilahi aşkın evidir. O sert toprakta aşk yoktur. Kazmada fazlası vardır, vurduğu yere yaşam sunar. Yağmur yağar, içine atılan tohum çıkar… Orman olur o sert toprak, yemyeşil. Üşenmeyip o kazmayı elimize almak gerekiyor, bütün bunlar için! 


Eline al kazmayı, eş o sert toprakları, yemyeşil olsun toprağın çorakları… Yetiştir çırakları, görsün yalan mı gerçek mi kabirleri…


Saffet Kuramaz

( İşleyen Demir Pas Tutmaz başlıklı yazı safdeha tarafından 12.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.