Bazen manasýz bir yalnýzlýðýn içinde bulursunuz kendinizi. En sevdiðim dediðiniz insanýn bile size yüz çevirdiði anlar olur. Ýþte o zaman hayat daha bi çekilmez hale gelir. Çünkü sýrtýnýzý yaslayacaðýnýz o saðlam kaya birden bire yok olur. Kalýrsýnýz karanlýklarda bir baþýna. Bazense sizin ne hissettiðinizin önemi olmaz kendi içinizde verdiðiniz savaþtan haberleri dahi olmaz. Siz için için aðlarken onlar gülüyorlardýr. Çünkü siz yokken daha mutludurlar. Yalnýzlýk bir yandan iyiyken, yalnýz kalmak, yalnýz býrakýlmak çok acýdýr. Ýnsanýn býrakmayacaðýna inandýðý insan bile gün olur býrakýp gidermiþ. Son kalan umudum bile kayýp gidiyor ellerimden ve ben hiçbir þey yapamadan gidiþini izliyorum sözde hiç býrakmayacak olanlarýn ardýna bakmadan kaçýþlarýný izliyorum..