TAHAMMÜL

         Türk milleti olarak tarihte on altý devlet kurmuþuz. Bu kadar devlet kurmamýzla zaman zaman övündüðümüzü ve övünüldüðünü görürüz.

Fakat niçin bu kadar sayýda devlet kurup, dolayýsýyla yýktýðýmýz hakkýnda hiç düþünmeyiz.

Ýþin asýl önemli tarafý ise, kurduðumuz bu devletlerin tamamýný da kendi iç çekiþmelerimiz neticesinde yýkmýþ  olduðumuzu bütün tarihçiler yazmaktadýr.

Bu kadar badireler yaþamamýza ve sonuçlarýný bilmemize raðmen, Türk halkýný germekten, sýkýntýya ve birbirine  düþürmekten, bunun neticesinde ülkemizi uygarlýk yarýþýnda geri býrakmaktan bir türlü vazgeçmeyiz.

Eller dünyayý aþtý, uzayda yarýþýyor, bizler ise birbirimizi engelleme yarýþýndayýz.

Eller, halklarýný zenginleþtirmenin yarýþýný yapýyor, bizler olmadýk bahanelerle fakirleþtirme yarýþý  içindeyiz.

Eller, uzlaþma yöntemleri geliþtiriyor, bizler ayýrma yöntemleri bulmakla meþgulüz.

Eller, bilim, kültür, sanat ve üretim  yarýþýnda, bizler ise bunlardan uzaklaþma yarýþýndayýz.

Eller, milli ve dini bayramlarýný, kaynaþmanýn, uzlaþmanýn, birleþmenin, sevmenin, sevilmenin bulunmaz fýrsatlarý olarak görür, bizler ise bu bulunmaz fýrsatlarý, halkýmýza zehir etmenin yollarýný bulma fýrsatý olarak görürüz.

Eller geçmiþ tarihlerinden, gelecekleri için olumlu sonuçlar çýkarýp, yaptýklarý hatalarý  bir daha yapmamayý öðrenir, bizler ise tarih tekerrürden ibarettir deyip, ayný þeyleri tekrar etmeyi öðreniriz.

Ellerin aydýnlarý, toplumlarýnýn önünü açmak için gece gündüz çalýþýp, yeni deðerler üretmeye çalýþýr, bizim aydýnlarýmýz toplumun temel deðerlerini nasýl dejenere ve yok edeceðinin formüllerini bulmaya çalýþýr.

Eller bir birine tahammül etmeyi, demokrasinin ve insan haklarýnýn temel taþý olarak görür, bizler ise tahakküm etmenin önünde engel olarak görürüz.

Eller medeniyet ve  geliþme yolunda altýncý, yedinci vitese geçme çabasýnda, bizler ise geri vitesi takviyeye takma peþindeyiz.

Bütün bunlarý bir tarafa býrakarak, önce fert fert ve bütün toplum kesimleri olarak herkesin bir birine tahammül etmesi gerek.

Demokrasinin de, insan haklarýnýn da, medeniyetinde, uzlaþmanýn da, geliþmenin de, zenginleþmenin de temel þartý, toplumsal uyum ve tahammülden geçtiðini unutmamamýz gerekir.

 Bu günkü geliþmiþ ve zenginleþmiþ ülkelere baktýðýmýzda, ilk göze çarpanýn bunlar olduðunu fark ederiz.

Bir birbiriyle cedelleþen, uyumsuz ve tahammülsüz toplumlarda, geliþmenin yerini duraðanlýðýn, hatta sefaletin, huzur ve barýþýn yerini, korku ve endiþenin, her alanda yarýþmanýn yerini, durumu kurtarmanýn aldýðýný görürüz.

Eðer ülkemizi muasýr medeniyet seviyesinin üzerine çýkarmak istiyorsak, sokaktaki insandan tutunda, her seviyedeki insanýmýza kadar herkesin,  çaðýmýzýn deðer ve anlayýþlarýný doðru algýlayýp, doðru yorumlayabilme yönünde enerjimizi tüketmemiz gerekmektedir. 

 Dolayýsýyla enerjimizi, bir birimizle didiþmede deðil, ülkemizin geliþmesine, zenginleþmesine ve insanýmýzýn mutluluðuna harcamamýz gerektiðini hiç aklýmýzdan çýkarmamalýyýz.

Kendi çýkar ve ikbalimizden önce, ülkemizin ve halkýmýzýn  bekasý için harcamak daha kalýcý ve akýlcý olacaktýr.

Ýhtiyacýmýz olan sadece bir birimize tahammüldür. Bunu da ülkemiz ve halkýmýz adýna bir birimizden esirgemeyelim.