Ben Hayatı

Güne benzetirim.

Ne bir saniye uzun

Ne de bir saniye kısa...

 

Biraz düşünün.

Sabahın ilk ışıklarında

Doğar gün .

Saf yumuşak

Bir kucaklaşmayla.

Yükselir yavaş yavaş

Dağların , tepelerin,ovaların

Ağaçların üzerinden

Eriştiğinde doruğa

Artık tamamlamıştır doğuşunu.

Gün ve Doğa bakışır bir an

 

Sonra ...

 

Günün sıcaklığı akar yavaş yavaş

Doğanın yüreğine.

Filizlenir Ölümsüz aşk tutkusu.

Kor olur Günün ateşi

Doğanın yüreğinde.

Onunla bütünleşir toprak ,

Çiçekler,ağaçlar,insanlar

Şahittir bu tutkuya .

 

Kısaca …

 

Doğa aşık olmuştur güne.

Saatler birbirini kovalar,

Sonra saniyeler geçer geri sayıma.

Gün doğaya

Veda eder sessizce.

Geldiği gibi

Vakur ve sakin bir tavırla

Süzülür aralarından

Dağların tepelerin ağaçların.

 

Dallara tüneyen kuşlar,

Onu uğurlamak için yükselirler göklere.

Gün batımı zamanı gelmiştir artık…

Büker çiçekler boynunu,

Doğa sevgilisinin ardından

Sessizliğe gömülür.

 

Uzaklardan

Duyulur bir guguk kuşunun hıçkırığı

Gün son defa bakar sevgilisine,

Ve gömer kendini karanlıklara…

 

Hayat da böyle değil midir? 

 

Ya bizler...

Nice sevgililer gün batımı gibi

Zamansız ayrılırlar birbirinden .

 

Hayat gün gibidir, Dostlar.

Zamanı şaşırmaz bir an.

Sessiz ve sorgusuz doğar ve batar.

 

                                        ENA.....
( Güne Benzer Hayat başlıklı yazı SONimza tarafından 28.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.