Online Üye
Online Ziyaretçi
Ne bilir Terzi Baba’yı Erzincanlı olmayan?
Kırk yıl geçti hala belleğimden silinmedi o
an.
Küçücüktüm,daha ufacık… yıllar önce.
Annem,babam; yıkılmıştı o gece.
Etrafta bir koşuşturmaca ve bir feryat.
Sanki o gece durmuştu hayat…
Küçük bedenim onların peşinde
Yüzler asık,Terzi Baba dillerde.
Bir ara Annem yıkıldı sandalyeye
Sarıldım korkuyla dizlerine
O güzel kara gözlerinden,
Yaşlar süzülüyordu ince ince.
Sordum ona“Anne ne oldu.ninem nerde” diye
Kucakladı beni..çekti yüreğinin ta içine.
“Ninen uzun bir seyahate çıktı.”..deyince
“Nereye” diye sormadan daha
Hadi kızım sen artık yat
Yarın gideceğiz ziyarete Terzi Baba’ya.
Beni öpüp kokladı yatırdı yatağıma.
Uykunun sıcak kucağına dalarken.
Mutluydum..hayal ettim arkadaşlarımı
Yarın gezmede oynayacağım oyunları
Terzi Baba’ya gideceğiz ya
Sabah uyandığımda…
Penceremde şakıyan kuşa inat
Yine sessiz ve üzgündü evdeki tüm cemaat.
Sonra…
Hep beraber bindik arabaya…
Tek sevinen bendim içlerinde.
Hani gidiyorduk ya gezmeye
Hem eğlenecek hem görecektim ninemi…
Araba durduğunda
Sevinçle indim aşağıya
Aman Tanrım bir de ne göreyim…
Top Oynayıp koşacağım O yer
Mezar taşlarıyla doluymuş meğer.
Annem elimden tutup çektiğinde
Hala anlayamamıştım buraya niye geldiğimizi
Taze toprak kokan bir mezarın başına
Canım babam ellerini açmış çömelmişti
Fısıltıyla Dua et kızım ninen için dedi…
Somurttuğumu hatırlıyorum
İçimden kızmıştım onlara…
Ne işimiz vardı oynamak koşmak dururken
buralarda.
Ve yıllar sonra…1993 te
Terzibaba’da
Babamın çömeldiği yerin biraz ilerisinde
Ben vardım...
Hıçkırıklarım ve gözyaşlarımla
Dua ediyordum BABAM’a…
……………………………….ENA.