Dedim birisi
gelir bu gönlü koruyla yakar
Alır beni
gönlümle beraber koluna takar
Gel dedi birisi
uzaktan vardım koşarak
Bir baktım
pazardayım almış beni satar
Birisi insan
dedim insan çıkmadı kaçar
Bir dost
aradım bulamadım gözde yaş akar
Layık değilim
derken bir dost karşıma çıkar
Beni arıyor
musun dedi yollarım bak sana çıkar
Dedi beni bulmadan
nerelere sen gidersin
Hemen pes ederek
başını öne neden eğersin
Derman biter
mi haktan nasıl umut kesersin
Beni arıyor
musun dedi yollarım bak sana çıkar
Sarıldık birbirimize
kırk yıllık dost gibi
Aynı gülümsüyorduk
gönülden can gibi
Yola revan
olduk engelleri aşan an gibi
Beni arıyor
musun dedi yollarım bak sana çıkar
Mevla’m her
şeye kadirdir kuluna koşturur
Koşturduğu dostuyla
bu âlem de coşturur
Alır birde
gönülde aşkla candan konuşturur
Anladım yine
Rabbim yollar-ım hep sana çıkar
Gülveren’im
Mevla gönül hatırına aştırır engeli
Mevla ile olunca
kimse gönül’e takamaz çengeli
Mevla’dan
gelen bu yardım ayan beyan besbelli
Anladım yine
Rabbim yollar-ım hep sana çıkar
Mehmet Aluç-Âşık
Gülveren