Online Üye
Online Ziyaretçi
Odamın camında süzülen ışıkla düşüyorsun gönlüme
İçime çektiğim dumanla doluyorsun yüreğime
Sen yok olmuyor daha da yaratılıyorsun
Hem gökyüzü hem yeryüzüsün
Hem denizler hem karalarsın sen
Azrail’im ve Tanrı’msın
Ruhumu okşuyorsun ama pençelerin var
Hem seviyor hem kanatıyorsun
Hem siliyor hem yazıyorsun kaderimi
Doğa yeşilliğini almış gözlerinden
Kokun cennet bahçelerini kıskandırır
Tenin bir pamuk tarlası gibi
Gülüşün uyandırır zümrüdü Anka’yı
Varlığın kıskandırır Tanrı’yı
Yazarın
Sonraki Yazısı