Ne yazım oldun ne baharım
Hep karakışları yaşattın
Sonbaharı örttün üzerime
Yetmedi mi bunca acı keder
Doymadın mı?
Hazan yeli gibi hüznü üzerime savuruyorsun
Parmaklarım nikotin
Bedenim hüzün kokuyor
Nerede kaldı senin sevdan?
*
Gözlerime sis perdesi indi
Saçlarım karlı yüce dağlara nazire yapar
Kafam dumanlı
Yüreğim parçalı bulutlu
Yoruldum artık sana sevdamı anlatmaktan
Dilimde kalmadı ne bir sözcük
Ne de bir kelam
Uyuştu adeta dönmez…
*
Çok değil
Bir tutam mutluluğa yelken açmıştık
Senin bana verdiğin acı
Yaşarken öldürdün
Döktürdüğün hep gözyaşı
Gözpınarlarımdan akan kin ve nefret
Yüreğim kabarıyor engin denizler gibi
Çığlık çığlığa ediyor feryadı figan
Hani nerede kaldı senin sevdan?
*
Sevdalar gezintiye çıkmış başka tenlerde
Senin sevgi adaletin nerede
Ar namus haya hepten çökmüş
İkircikli sevdalarda yalan dolan baş tacı olmuş
Söyle! Nerede kaldı senin sevdan?
*
Her yürek sevemez sevgiyi bilmez
Aşklar yalan olmuş, yalanlar da ilacı
Unutma!
Zulüm ile abad olanın, akıbeti berbat olur
Elbet bir gün eden ettiğini bulur
Gitmekle kalmak arasında ikilem yaşıyorum
Aşk, bir kişinin ikiye bölünmesiyse eğer
İki kişilik hayatı küçücük yüreğime sığdırdım
Araftayım, gel artık bekletme
Nerede kaldı senin sevdan?
Mustafa KARAAHMETOĞLU
01.11.2016 (10.12.2018)
Şiirime ses olan sevgili kardeşim Muammer BİLİK’e
teşekkür ederim.
