ahh asudem ahh hanımeli kokulum;

Biliyorum  sen bana çok kızdın verdiğim sözü tutmadım diye... ama tutum be asudem hemde tam  kırk bir  yıl...ciğerim alev alev yandı.. yüreğim kim bilir kaç kez durdu çalıştı... ben benlikten çıkıp bir bedende ruhsuz kaldım da yinede sana verdiğim sözden dönmedim...dönmezdim de ...seni üzmektense şu  on parmağımı tek tek kırardım da...şu  dünyadan göç eylemeden  hala seni unutamadığımı hala seni ne kadar çok sevdiğimi bil istedim.biliyorum  o gün son kez bakıp gözlerime buradan ya sen gitmelisin ya ben artık aynı yerde yaşamak doğru olmaz dediğinde sana  bir söz vermiştim o gün orada yüreğimde ne varsa gömeceği me ve bir daha tek kelam etmeyeceğime  yeter ki  aynı mahalle de aynı havayı soluyalım demiştim zor bela seni ikna etmiştim.... o günden sonra sana tek kelime ne yazdım ne söyledim... defalarca yan yana geldik tek bir kez gözlerine baktı mı hadi söyle... içimdeki bu yangını kendime bile bir daha söylemedim  söylerken biri duyar diye.. söylerim de içimde gömülen duygular yeniden gün yüzüne çıkmak ister diye... şimdi göz yaşlarıyla okuyorsun bu satırlarımı ve bunca sene sonra neden bunları söylüyorsun madem be adam diyorsun...

Ahhh asudem , ahh kalp yangınım, ah hanımeli kokulum.......

Demezdim vallahide billahi de demezdim.... senin beni bir saniye bile unutmadığını bildiğim halde yinede demezdim... ne zaman kapının önünden geçsem tülün ardında senin olduğunu bilsem de demezdim... o penceredeki sardunyaları ben sevdiğim için hala orada tutuğunu bildiğim halde demezdim, o benim sevdiğim puantiye li mavi elbiseni  giyip ,sahilde buluştuğumuz banka arada gidip oturup martılara simit atığını bildiğim halde demezdim.... küçük kızına elvan  adını  koyduğun gün çok yutkundum be asudem gelip her ne olduysa oldu sensiz bir gün daha istemiyorum deyip elini tutup buralardan gitmeyi  düşündüğüm gün kendimi  zor tutuğum o gün bile demediysem daha da demezdim ama gel gör... ki.... hayat tek bir şeyi bana çok gördü ... yaşamaksa   yaşadım  say  kırk bir sene aldığın her nefeste benimle aynı havayı soluduğun için  şükretimde yaşadım...seni terk edip gideceğim  hiç aklıma gelmemişti....

Asudem  ben bu dünyada günleri sayılı bir yolcuyum artık ... bilirim ki  ben gittiğim de bir an önce yanıma gelmek için dua edeceksin....ve yine bilirim ki  sessiz bir acı yaşamak  acıların en büyüğüdür..sevgini gizlediğin gibi acını da  gizlemek zorunda kalacaksın.... hanımeli kokulum...yanıma gelmek için acele etme  ben seni  orada da  sessiz sedasız beklerim.... ben sana hiç seni seviyorum demedim  ama sen bunu hep bildin... sende bana demedin  ama bende bundan emindim... bazen konuşmak gerekmez be yeşil gözlüm....ama yinede bil ki .....ben hanımelinin kokusunu bir tek sende  sevdim...

 

Asudem  şimdi bu satırlarımı okuyorsan  sardunya  saksılarının  altına  hala bakıyorsun demektir...

 

Sadece satırlarıma son veriyorum sevgim hep bakidir...

                                                                                                         kemal



NOT: asudenin cevabı yarın gelecektir.... 


silgisizce  arkası yarın mektuplar

( Arkası Yarın Mektuplar....... başlıklı yazı SİLGİSİZce tarafından 11.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.