Hayat bazen kısa bazen uzun yolmuş

Sahil kenarında bir martının kanadında

Bazen de bir kahrın sırtında yolmuş

Gözlerimi açık bazen de kapalı yürüdüm

Bazen bir kır bahçesinde kardelen çiçekleri toplarken

Bazen gülleri koklarken dikenleri ellerimi kanatır

Akar yollara birkaç damla kan

Koşamadım kardelen çiçeklerine açarken

Koşamadım sessiz ıssız bir odadaki rahat bir uykuya

Ellerime ayaklarıma batan dikenleri bir bir çıkarırken

Sızıları yüreğimi kanatırken sensiz

Seninle baş başa oturamadık

Silindi mi hafızamda seninle her şey

Bitti mi her şey anlayamadım

Sadece varmak için yürüdüm

Varamadım beni bekleyenlere sana

Hep yol kenarındaydım yalnızdım

Ne yüreğime dokunan sen vardın

Ne yüreğine bir kuş kanadı hafifliğinde dokunan ben vardım

Kanadı hep yüreğim

Damla damla toprağa damladı

Toprağında dikenler yetişti

Battıkça battı yüreğime ellerime ayaklarıma

Dokunamadım hiçbir şeye

Her şey dokundu yüreğime

Sızı acı ıstırap bıraktı

Ben hep yürüdüm

Zaman mı durdu

Ben mi durdum

Yürüdüm sanırken

Göç vaktini kaçırmış bir suçlu gibiyim

Kederli bir kırlangıç gibi

Kanatları kırılmış uçamayan

Kanatlarım bir çift umut iken

Uçamayan varamayan beni

Ancak geçmiş kucaklayacak saracak

Bu vakitten sonra gideceğim tek yer orası

Nereye diye düşünmek artık beyhude

Giderken gidemeyenlerin tek durağı geçmiş olacak

Kapanmayan yaralarımı saracak

Yeni bir göçe geç kalmadan hazırlayacak tek yer orası

Mehmet Aluç – Âşık Gülveren


( Dokunamadım Hiçbir Şeye başlıklı yazı kul mehmet tarafından 14.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.