Ölüm Rahiplerinin Tören Ritüelinde Aşk …


Sonuncu titandı 
Ufuk çizgisi uzağından seslenen ruhuma
Avuçlarıma akıtıyorken 
Tutarsız gözyaşlarını şizofren sevgilim
Şimşekler çakan asası ile kevgire çeviren avuçlarımı
… 
Kahkahası gür!

.
.
.

Bilindik son yeniden
Yarı tanrı bedenim 
Yine galip yarı insan ruhuma!

Ağlama sakın demiştim 
Ve yapma da…

Yol ayrımlarına ölüm temalı yontular kaçıran
İllegal sevdalara zafiyetim
Lanet olası kaderim benim!

Sevme sakın da demiştim…

Tam da şu an 
Ağlıyorken belki de sen;
Tereddüt etmeden kırıyorum
Beyaz bir güvercinin narin boynunu
Asırlardır
Sakallarımdan gitmez bu iğrenç yapışkan
Yudum yudum bağımlandığım bal şarabı

Kalem tutan üç parmağımda 
İtaatkar gagadan damlamış
Masum
Üç damla güvercin kanı

Tam da tersi şu an
Ağlıyorken belki de ben;
Aztek şalının davetkar dekoltesine eşlik 
Şen kahkahaların ile
Kurban edilişini izliyorsun 
Marazlı tanrılara
Zincire vurulmuş zavallı ruhumun


İşkenceye köreltilmiş tören bıçağı vahşetinde
Yarılarak çıkartılıp göğsümden
Ve dahi
Atıyorken üstelik hala
Ateş karıncaları gardiyanlı
O Günah fanusuna hapsedilmiş kalbim 
Acıyor!

(Yıldıray Kızıltan)

( Ölüm Rahiplerinin Tören Ritüelinde Aşk... başlıklı yazı Y.KIZILTAN tarafından 15.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.