Bizim evde herkesin eli ekmek tutardı!
Pay ederdik tuttuğumuz ekmeği birbirimizle.
Nenemin ağzında altın diş,
Dedemin cebinde köstekli saat,
Yaşardık hayatı biz bize.

 

Babamın eskilerini giyerdik.

Yeni gibi dururdu üzerimizde.

O elbiselerle  yürürdük.

Okuldan arda kalan günlerde,

Yine de mutluyduk.

Keyfimiz her daim yerinde.

Parasız kalmışlığımız çok olurdu.

Yine de düşmezdi yüzümüz.

Ele güne karşı hep dimdik dururduk.

Yaşardık hayatı biz bize.

Yıllar geçtikçe büyüsek bile.

 

Şimdi büyüyüp çınar olduk.

Her birimizin bir evladı var.

Küçükken müstakildi evlerimiz.

Şimdi dört köşeli taş duvar.

Nenem hakka yürüdü.

Dedem de dayanamadı.

Koşup gitti ardından.

Çok şükür ki,

Hala başımızda annem ile babam.

Ve çocuk kaldı bir yanım.

( Çocuk Kaldı Bir Yanım başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 15.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.