Ellerini aradım gecenin karanlığında
Puslu sokak lambaları altında
Son sözlerimizi söylerken
İki yabancıdan farkımız yoktu.

Sen ve ben
İki ayrı kutup yıldızı gibiyiz
Önce hangimizin ateşi sönecek 
Kim bilir?

Hani ayrılıklar
Çok uzun sürmeyecek
Daha çok bağlayacaktı bizi
Hasret rüzgarları hep poyrazdan mı esecek
 Söyle ortası yok mu? 

 Daha dün gibi hatırlıyorum
Gözlerimin önünde herşey
Sen giderken
Aylardan nisan mevsim ilkbahar'dı.

Senin en sevdiğin renk beyazdı 
Biliyordum
İtinayla topladım tek tek
 Papatya çiçeklerini çok seviyordun 
Eğer o keçi inadın olmasaydı
İlanı aşk ederken sana verecektim.

Şimdi yarım kaldı herşey
Aşkımız gibi şiirlerimde
Sevdamızı yok saymak senin eserin
Birgün okursan titremesin ellerin
Her satırında anlattım sana olan sevgimi...


üzüm buğusu
22 . 12 . 2018






( Sen Ve Ben başlıklı yazı _üzümbuğusu_ tarafından 22.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.