Bir varmış bir yokmuş…

 

Bir ülkede isimleri lazım değil

Bir kadın ve bir erkek varmış…

Biri ülkenin bir ucundaki büyük bir şehirde

Diğeri ise yaşarmış uzaklardaki bir kentte.

Kader bu ya…

Bir gün

Erkeğin yolu düşmüş kadının yaşadığı şehre.

Bu iki insanın yolları keşişmiş.

Erkek mertmiş, yağız mı yağızmış

Yaşadığı kentte büyüklerinin öğretilerine göre

Kadın, el değmemiş bir gülmüş

Sadık, hassas ve narin, yalansız…

Öyle düşünmüş Kadını ilk gördüğünde.

Böylece başlamış onların masalı.

İhtiyaçtan mı neden bilinmez,

Önce gözleri sonra sözleri

Hiç ayrılmayacaklarmış gibi birleşmiş kaderleri.

Erkek ;onu kentinde yaşayan kadınlar gibi

Sanmış inanmış, kadın ise erkeği

Kendine bağlamak için ortaya koymuş tüm hünerlerini.

Sonunda et ve kemik gibi bütünleşmişler.

Yaşanmış, yaşanması gerekenler.

Birbirlerinin vazgeçilmezi, şarkıları olmuşlar.

Olmuşlar da...

Gel zaman git zaman

Saklı gerçekler açığa çıkmış;

Aralarındaki bağ zayıflamış ve kopmuş.

Kısaca ayrılma vakti gelmiş çatmış.

Erkek, başladıkları gibi güzel ve anlamlı bitirmek istemiş.

Yaşanmışları kutsallığının adına

Kötü şeyleri unutup çekilmek istemiş

Kadının hayatından.

 

Ama Kadın “kör şeytan”

Dedikleri cinsten biriymiş.

Erkek “nasıl anlayamadım

Gerçek yüzünü göremedim” diye kahretmiş

Varını yoğunu ardında bırakarak geldiği gibi

Sessiz dönmüş eski yaşadığı kente…

Sanmış ki kadında kendi gibi yaşananlara

Saygı duyacak, başlayacak yeni bir hayata.

Ama nerdeee…

Kadın; Erkeğin hazmedememiş onu terk etmesini,

Hayatındaki yaşanmaması gereken

Saklı gerçeklerinin de ezikliği içinde

Erkeğe duyduğu sevgi ve aşkı nefretiyle sulamış,

Kıskançlığı ile bezemiş.

Erkeğe zarar vermek için bin türlü planlar yapmış.

Bu masal 21.yüzyılda geçtiği için de

Yüzyılın tüm teknolojilerini kullanmış

Erkeğin onurunu kırmak için.

 

Ancak...

 

“güneşin balçıkla sıvanamayacağını” düşünememiş

Bir bir kaleme almış Erkekle yaşadıklarını.

Onları tanımayanlar çok alkışlamış

Ezilmiş ve terkedilmiş kadını yazdığı için.

Tanıyanlar ise kadını ayıplamış

Onu yalnızlık zindanında

Mahkum etmişler müebbete.

Erkek; bütün yaşananları gömüp maziye

Yeni hayatlara yelken açmış

Kadın ise ,

Şimdi yalnızlık zindanının duvarlarına

Erkeğin kendine dönmesi için

Ona olan aşkını yazarmış bıkmadan usanmadan.

 

İşte böyle,

Bu masalın sonu olmaz ama…

Biz yine de gökten ÜÇ ELMA düşürelim.

Biri her ne olursa olsun yaşananlara saygı gösteren tüm sevenlere,

Diğeri bu masalı yazana, sonuncusu ise bu masalı okuyanlara…

Peki o kadın ’a ne vereceksiniz derseniz…

Ona; yaşananlara saygısızlıktan

Ömür boyu YALNIZLIK cezası yeterlidir sanırım Dostlar. 

 

 

 

 

...................................................ENA.

 

 

( 21.yüzyıl Aşk Masalı... başlıklı yazı SONimza tarafından 26.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.