Bu yazacaklarýmýn sonu gelmeyecek. Sen gelmedikçe sözler birbirine karýþýp cümlelerim aðlayacak her daim.. sen geldiðinde ise yazdýklarým konuþacak kalemim susacak. Sana yazacaðým günlerce, gecelerce satýr satýr. Yüreðimin söyleyemediklerini dilimin inkar ettiklerini gün gelecek yazdýklarým þahidi olacak. Seni yazýyorum sana yazýyorum, hiç  býkmadan usanmadan. Yüzüne karþý söyleyemediklerimi biriktiriyorum çokça. Söylemek nasip olmazsa eline geçerse bu yazdýklarým içim huzura erer o vakit. Yazdýkça konuþuyorum sanki seninle, kelimeler düðüm olup güneþ gibi parýldayan yüzünde kayboluyor sanki. Ýçten içe konuþuyor gibiyim seninle yazdýklarýmla. Kelimelerim seninle buluþup kalbinde anlam bulup dans ediyorlar sanki mutluluða kavuþmuþ gibi. Rüyalarda mutluyum seninle, yazdýkça anýmsýyorum daima seni. Sen hiç yoksun ama dinliyor ve görüyor gibisin beni. Ki sen benim dünyam da hiç var olmamýþ bir gün bile yaþamamýþ insansýn. Ve biliyor musun sana yazmak seni anmaktýr aslýnda yaþamaktýr hissetmektir seni bir ömür.