*
küçük de olsa bir iz var
çözülme ,donma vakitlerinden
dönüşüp ummanlara akmak için
bir kendinden geçme faslı bu
geçiyorum şimdi
peşindeyim seslerin
etkisindeyim hayal etmenin
kaybolmuşluğun...
sessiz yürüyüşlere çıkmışım tek başıma
kendimi arıyorum
tekrar kucaklaşmak için
bir yeni umudun arifesinde
aşklarını ilk defa dile getirdiğim garip bir yolculuğun molasında fırtınalara tutulmuşum
bir başka tutkunun mabedinde bir derviş gibi inzivaya çekilmişim
*
öyle çıktığım bu yolculukta
geçmişin ayak izlerini takip ediyorum
sadece öfkeden ve çaresizlikten
meğer yokmuş yüzleştiğim hayat
artık kimse öldüremez beni kendimden başka kan lekeleri kızılca…
kızılca gölgeler…
uçup giden hep karanlık
hep saatler
ısınmak için deli gibi ateş yakıyor
içe nüfuz eden melankoli hissi.
her yerde renksizlik..
her yerde suskunluk…
donuk …
benzi atıyor zihnimdeki korkunun.
bir panzehiri bile yok
demli bir çayın koyu kızıllığının
*
sadece bir parça ekmeğe tereyağının sürüldüğü,
sandalyede oturup pencereden sokak manzarasının izlendiği hiçbir şeyin olmadığı
hatta hiçbir şeyin olmayacağından emin olduğum
sessizliği takipteyim.
bir kent fonuna yaklaşmış
dakikalarca…
söz konusu olan içime işleyen cinsten bir mevsim
hiçbir şeyin değişmemesi ya da
tüm bu döngüyü değiştirecek herhangi bir şey
melankolinin bir parçası olmaktan başka bir şansım yok aslında hiçbir yere varmayan bir kaçış bu
sonu gelmeyen bir bekleyiş bu
öylece camdan dışarıyı izlemeye iten
devasa dertlerle mücadeleyi öğreten
kalın montların ve atkıların anılarıyla doluyum
fantastik sınırlara yaklaşan göz alıcı ışıklarla süslenmiş birçok günahın konusu enstantanelerle bezenmiş
*
bilinmesi zor günün ne zaman başladığı, ışıklar her saat parlakça yakılır üzerime
yüzümde ekşi bir ifade
hayal edilen görüntülerden
fikirlerime musallat birkaç hiçlik
pek çok sırrı ifşa etmekle meşgul
ruh uçsuz bucaksız sıkıntıları sırnaşık
henüz isim takılmamış dertlerle
çözülmez düğümlerle muzdarip
redfer
