*********Korku sebilinden gözyaşı içtim

*********Karıştı sulara hayâl arklarım

*********Göğsüm daralmıştı sensiz bir hiçtim

*********Yıkıldı üstüme gönül barklarım

 

1.

Her kuytuda bir titreşim…

Hüznün frekansı besleniyor sürekli

Hayâlin sevinçli anıları da yitik

Umut filiz veremiyor karada

Yalnızlığın tek başınalığı yaşanıyor

Ruhun kâinâtsı diyarında

 

Suskunluğum susatıyor artık

Tebessüme susamış gibi oluyorum

Konuşsam delireceğim

Ben susarak doyuyorum(!)


 

2.

Yine ben geldim dilârâ

Ölüm besledim zülfikarın kınında

Sadağında nergis taşıyan bir dervişin otağında


 

3.

Oysa mavi sargılı kundağın mutlu bir bebeğiydim sabıkası olmayan mekanlarda

Aynı devreyi tamamlayan sargılar gibiydik hayatla

Kırık-çıkıklarım  oldu zamanla

Sargıların rengi de değişti şekli de

En çok yüreğim kanadı

“Yürek sargısı yok!” dediler dilârâ

 

Ne olur beni de an  bir ara


 

4.

Sus/ ma  kursağında kal/ ma / sın  hasretin elemleri

Takıl/ ma cânânın kalbini eritmesine

Sus ve tadını çıkar aşkın

Ne de olsa her îtirâf tevbeye alışkın



Dursun Tiftik

( Mekanda Zamanın Erimesi başlıklı yazı DursunTİFTİK tarafından 5.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.