Gecikmeli bir aþk randevusu benimki bilfiil içimi ihbar ettiðim bir de göðün laneti üstüme yaðarken…

Aþkýn nedamet iksirini az evvel içtim ve geçtim kendimden.

Þehri istila eden yarasalar demek ki; gece artýk aralýksýz nöbette bir de isyankâr deyiþler teyakkuza geçen ve ýlýman iklim yerini ayaza býrakýrken…

Hoþ sohbet bir manzara aklýmýn kýyama durduðu o rahle bir de boykot ettiðim iç sesin iz düþümü.

Makberlik benim acýlarým.

Yeknesak tüm tutarsýzlýðým ve piþkin edalarla içimi talan ettiðim.

Göklerin hükümraný; aþkýn payidar kýlýndýðý o müfreze ve þahit tuttuðum kelaynak kuþlarý az sonra yaðacak karýn da habercisi.

Bir ümit düþüyor yakamdan bir de þehrin diðer yakasýna yolcu ettiklerim.

Ýçime ektiklerim boy veriyor. Týrpanla talan ettiðim öykümde mucizevi bir týný yine þehrin hâkimi baþý boþ köpekler.

Lal satýrlarda dumura uðruyor sessizlik ve o aþüfte külyutmaz söylemler tüm mertliðini takýnýp hizaya geliyorlar.

Reþit bir coðrafya iklimin seðirdiði.

Ömrün gel-git akýmlarýna riayet eden ölü gömücü makber âþýklarý.

Ölümün sitayiþi ve çürüðe çýkan organlar yine þehrin belasý o sis tabakasýnda gömüp de dirilttiðime tanýðým adeta içimin hezeyanlarýný.

Bir tutam düþ tutuyor yakamdan ve sürüklüyor içindeki dehlize. Ben teyakkuzdaki bir kolluk kuvveti gibi canhýraþ siperdeyim.

Merhametin doruklarýnda Yaratan ve surelerde doluyorum sonra da boþalýp çil yavrusu gibi daðýlýyor içimin yetim çocuklarý.

Ne ara sevdim?

Ne ara maðlup geldim?

Ne ara gördüm de görmezden geldim?

Þimdi kuþ tutsam aðzýmla demezler mi ki; býrak kafesinde kalsýn garip oysaki garibin garibi þahsýma dönük yüzünde karanlýðýn ben þahadet þerbeti içmenin özlemi ile baðrýmý açýp cebelleþiyorum düþmanla.

Bir rehavet ki sormayýn gitsin.

Öyle bir esaret ki göðün tembel bulutlarýna çemkiriyor iblis ve þehla düþlerime düþüyor yolun, sevgili.

Aþkýn hümayunu o titrek sesinde elemin bir de maviye çalan gözlerinde yetim mevsimin oysaki insaný ölümden bile caydýran bir soðuk tutuklu tenimde ve aþký ihbar eden satýrlarý acele ile karalayýp üstüne de bir bardak su içiyorum.

Devasa bir büyüteç içimin amblemi ve Hakkýn yolunda aralýksýz koþuyorum.

Sevgiyi Mehter Marþý ile karþýlýyorum ve asla da uðurlamak istemiyorum.

Ýçimdeki cereyana kapýlan nöbetçi baykuþlar pas geçiyor beni; ben ki; en derbeder varlýðýn en debdebeli hüznü payidar kýlan yoldaþlýðýnda aþkýn nameler aþýrýyorum þiirlerden.

Zamanýn tabusu yok artýk ve tebaasý da yok zira çoðunluk azýnlýða yenik düþmüþ ve sevgisizlikten pul pul dökülüyor ölü derisi aþkýn.

Aþkýn sýfatý da yok.

Ben sýfatsýzým oysaki eþrafýn diline düþmüþüm.

Ýçimde acýyan bir coðrafya kanýyor da kanýyor. Süt kokan bebeler var elemin ellerinde ve onlarý terk eden sözüm ona anneleri var artýk kadere biat kedere inat süt liman süt dolu göðüsleri.

Aþkýna nazire eden dertli þair.

Yüreðini ihbar eden komþu terzi.

Sevdayý lal bilen satýrlar.

Hangi ara sevdim ki?

Zamanýn meftun telaþlarýnda yarým yamalak seyrediyorum varlýðýn temaþasýný.

Tutuklu imgelerle yaptýðým tangoya aldýrmýyor ebabil kuþlarý.

Bir kuþ sütü eksik acýdan müteþekkil soframda baþmisafir yine sevgi düþesi satýrlar.

Muhiti yolculuðumun aslýnda ayaklarý olmayan bir köprü ve acýlarýn seyrüseferinde ben denizin soðuk sularýnda yüzme öðretiyorum acýlarýma ve bilinmezliðin küpeþtesinde seyrediyorum cihaný.

Yazmaya henüz baþlamadýðýmýn romanýn son sözü bile hazýr iken biliyorum ki ben hayata hep sondan baþlayýp baþa yürüdüm son izlekte maðdur bir kuþ iken giriþ cümlesine ancak erdim yarým asra yaklaþýk ömrümde baþtabip atadým içimdeki kekeme çocuðu sýrf yorgun yüreðim ýslah olsun diye görmez numarasý yaptý þiirlerimdeki baþsavcý.

Hep edilgenim.

Hep etmen olmayý dilediðim bir dilemma.

Baþlarýn ayak olduðu belki ayaklarýn baþ olduðu tabirine düþüp de yolum gözlerimi alamýyorum aþktan oysaki aþkýn vebaliyim ve aþkýn esiri aslýnda aþka dönük yüzünde yorgun þehrin ben bir posta güverciniyim içimdeki þehla düþlere yaz, emri veren sonra da sayfa sayfa yaydýðým o veryansýn hani olur da zevkten deðil kederimden ölürüm diye.

Suretlerin yanýlgýya dönüþtüðü ve þehrin deðil de sakinlerinin esaretine kapýlmýþ o iki yakasý bir araya gelmeyen düþlerim.

Temkinliyim artýk severken lakin bu, beni sevmekten alýkoymuyor.

Aþka dirayetsizliðim belki de makul olmayan bir sevda pasajý içimdeki dirliðe tahammülüm yok iken ezkaza gülümsesem sonramý da yok saysam þehrin tebaasýna dönük yüzünde yalnýzlýðýmýn beyan etsem delirdiðimi ve deli gibi sevdiðimi.

Sessizim lakin sadece O’nun bildiði bir aþk masalý içimdeki dirayetsiz iklimlerin seyirci olduðu ve o yobaz seyirci güruhu sadece alaþaðý ediyor mabedimi.

Aþkýn körebe oynadýðý bir de yoldan çýkmýþlýðý þehir sakinlerinin ve diretiyorum aklým baþýmdan gitmiþçesine ve çapaklarýnda yalnýzlýðýn biliyorum ki; iki kiþilik bu yalnýzlýðý asla kimse bilmeyecek.

Basireti baðlanmýþ mutluluðun en yakýn takipçisiyim ben ki mavi düþlerin bazen siyaha çaldýðý bu kadraja girmeyen düþlerin, ela bir sancýyým sus pus mevsimde satýlmýþlýðýn muhasebesini yaparken münafýk bedenler.

Ruhumla sevdiðim kadar ruhumla yarýþtýðým.

Aþkýn kýyametinde özlemden esefle söz etmeyi de kendime yasakladýðým.

Aþk dediðin imkânsýz olacak ki acýsýný doya doya yaþayayým ve debdebeli olmalý ki hüznüm baðlaçlar çemkirmesin içimdeki tutuklu yüreðe.

Beynamaz düþlerden alamazken baþýný kimisi ben baðlama çalan bir derviþin en sadýk müridiyim ve saðdýcý iken aþkýn ve hüznün körüklenen hangi minvalimse süt diþlerine talibim içimdeki yorgun ve mutsuz çocuðun belki de devasa bir yenilmiþlik duygusu yine yazmama vesile bu aþkýn büyüsünde benlik bir gamla damsýz bir aþka yürek koyan.