Cünüp...




Yolu bulmak kolay da
Zor olanı yalnız seyahat etmek
“Gelir misin benimle” dediğinde dilinden anlıyor mudur çağırılan?
.
.
.

Kar/lar yağar okunurken e-zanlar
Ve sevgililer oynaşırlar masa altlarında şen şakrak
(-gerçi o vakitler mevsim ilkbahardır)
Belli değildir
Kimin eli cebindedir kimin,
*seyreder/ler gurubu her yaz*o misafirler
Sandık sandık hüzünlerle bekleşirlerken huzursuz
Balık etli yakamozlar titreşir sahilinde Burgaz’ın

Gri muson kasırgalarında sonbahar
0 negatif kansızlıklarda depresyon…

Varsayımsal isyanlar ve uçuşan küller
Hangi fiil karşı koyabilir ki yalnızlığa?
Hele bir de
Fosilleşmiş inançlara kurban edilmişse aşk
Ruhun recmine hangi fiil karşı koyabilir?
Şarapnel parçalarının peşi sıra yırtışlarıyla bekaretleri,
dağlanmaz mı sanki ciğerleri recmedilenlerin

Yıldızlar 
Tuzaklıdır
Uzaklıklarında
Atmaca sortileriyle kayarlar ölümlerine
Issız kahramanlık öykülerinde anlatılır intiharları
Etlerini tadıyorlarken mezbahalarda birbirlerinin,
bu yüzden içlenir sevdalılar her yemek/halvet sonrası
.
.
.

İsimsiz çocuklarım var*benim,
satılığa çıkardığım gecelerimin vitrinlerinde
*Meleklerden bozmadır anneleri
Cüzzamlı memelerinden ab-ı hayat çağlar her birinin

Ah o fahişeler… Ah!

Derin bir nefes… Bir kez daha!
Ve belki bir sigara… 
Fakat 
Bir fincan kahve sonunda… Mutlaka!

(Yıldıray Kızıltan)
( Cünüp... başlıklı yazı Y.KIZILTAN tarafından 18.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.