Telefonum kayıp, kapımda zil yok,

Duydum ki; ellerden soruluyorum.

Söylenmem yutarım, ağzımda dil yok,

En fazla susmaktan yoruluyorum.

 

Yuttuğum ne varsa zehirler gibi,

Çağlayıp dururum nehirler gibi,

Kendine yönelmiş zahirler gibi,

Şimdi yavaş yavaş duruluyorum.

 

Kimse saramıyor sızan yarayı,

Bundandır herkesle açtım arayı,

Ne köşkü lazımdır, ne de sarayı,

Ben kendi peykemde kuruluyorum.

 

Bak, bakabilirsen yaş akan gözle,

İster umursama, istersen özle,

Yalan yanlış işittiğim her sözle,

Vallahi içimden vuruluyorum.

 

Ayser ÖZBAKIR

( Yoruluyorum başlıklı yazı AyserÖZBAKIR tarafından 19.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.