Kaftanlý yalnýzlýðýmýn durgun göl tadýnda hüviyeti:

Yaþamayý sehven lav ettiðim bir yenilgi

Deðil de hani içimin ikbalinde

Ýkmale kalan öðretilerim:

Kel baþa nasýl bir tarak deðil aradýðým

Belki de saçlarýmý taramak istemiyorum bu gece.

Uyurgezer nidalarýn eþlik ettiði

O gök gürültüsünde

Börtü böcek istila etmiþ iþte

Müsebbibi hep kemirgen yanýlgýlar:

Taþ duvarlarýn dibindeki kýrýk dökük lahitler:

Zanla mýhlanmýþ kimi gölge:

Nifak sokan þiirle arama

Sýrasýz imge:

Baþlý baþýna bir bölük benim

Günlük düþlerim;

Soldan saða yoklama yaptýðým taburu

Didiklerken iç sesim.

Ne ahkâm ne de armaðan;

Ne sýra dýþý ne olaðan:

Kayýtsýz ve vasýfsýz bir ön yargý:

Kolaysa yakala ipin ucunu

Bu külüstür ayaklarla

Düztaban yürüdüðüm kaldýrýmlar:

Arabalar üstüme hurra diye sürerken efkârý

Yaya geçidinin de ihlali

Bülbüllerin gül bildiði trafik ýþýklarý:

Her renkte bir diyez saklý

Ve her diyette yeni bir ölü:

Þairin yýkadýðý ölüleri

Þiirle çýkar mý acaba diye,

Bunca yalanýn ve dünün kiri, pasý…

Lav ettim titrimi;

Titremedi de ellerim

Baðrýma saplarken kalemi

Ve korkmadým þiir olmaktan

Oysaki annem dokuz doðurmuþtu

Okul yollarýnda

Ektiðim tohumlarý diploma niyetine biçerken.

Afaký ölümdü dünümüm;

Yarýným meçhul

Yine de kimse sormadý çýkar mý yarýna,

Bu deli kýzýn içinde piþen umutlarý.

Tüyden hafif benim düþlerim

Belki katýksýz saf ve marazi mizacým

Bam teline sürterken eðreti pergeli

Kundakladým iþte hayatý

Kundakladým nice yetimi

Kurcaladýlar ömrümü

Biteviye mezarýný kazdým hayallerin.

Küpeþtesinde ömrün

Ben þafak saydým her þiir öncesi:

Dingin rahlenin hayaline serildim;

Yapraklarýma konan bülbüle soyundum

Sakilce düþlerimi emanet ettim

Terennüm erbabý sevdiklerime mersiyeler yazdým

Biteviye

Sancaðýn bitiminde;

Sevi mektebinin kaldýrýmlarýna döktüm de

Eteðimdeki aðýr ve yerinde aðarmýþ taþlarý:

Bizim muhittendi iblis:

Þer ve lanet yüklü teyakkuz

Lakin serpilmiþtim metazori:

Yerini sevmiþti içimde açan tomurcuk.

Güleç yüzümde soldu minval;

Göðün kamberine kurban verdim

Çalgýcýyý

Düðüne gittim yalýn ayak

Defteri dürüldü þahitlerin;

Gýyabýnda sustu hain faniler.

Namert deðildi içimdeki teyakkuz;

Aþkýna sadýk bir sarnýç:

Yerle yeksan her diriliþ

Yine de ölümü sevmedim gitti;

Sevdiklerime sýr verdim

Yel aldý gitti:

Yol oldum ve sal:

Sallamadý beni hain cihan;

Sarnýcýmda kýyam

Gözü pek bellediðim her kuram:

Ne de olsa yeni bir mersiye

Sevgiye atýfta bulunduðum

Gel geç aklýn mahiyetinde

Vakýf olduðum bir uðultu belli ki aklýn oyunu.