Beni sorarsan kış işte üşüyorum
Yalınayak çocuklar gibi,
Onların yerine koyuyorum kendimi.
Üstüm başım yırtık pırtık,
Sobamiz yanıyor ısıtmiyorki
Annemin nasırlı ellerini,
Evimiz eski hep rüzgar esiyor
Yağdığı zaman yağmur damlıyor
Tencere tava koyuyor annem ne yapsın ki.
Babamın yetmiyor evi tamire parası
Okuyalım diye çırpınıyor işte
Ben böyle üşüyorum çocuklar gibi
Doğal gazlı evlerimiz de
Sıcak sularla yıkasakta ellerimizi.
Ama söz dedi üşüyen çocuk
Ben büyüyünce ısıtıcam annemin ellerini
Babamın olacak baş köşede yeri.
Üşüyen çocuk halim verdi bu sözleri
Ve üzüldü, büyüyen benliğim
Benim annem babam yokki
Isitamam"ki... Onların ellerini......
Zeynep Özcan
