Tövbe değil midir ki pak eder gönülleri
Hak yoluna çağırır Mevla o sevenleri
Yaraya merhem olanları arar Mevla
Bağrı açıkta gezse o davanın hak erleri
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Bir damla yaş aksa hak yolcusuna dokunur
Derdi nedir diye kapısına varılır o an sorulur
Yaraya merhem olanlar sanmayın yorulur
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Mevla arar böyle kulunu gece gündüz
Cebinde var olanı olmayanın yanında görürsünüz
Eli cebine gitmezi o an vermez ölür gibi gördünüz
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Veren Mevla’dır vermekle mal eksilmez
Vermek mala cana berekettir bilmediniz
Hep bana hep bana gelsin gece gündüz dediniz
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Bunları iyi bil nefsim sözüm sanadır
Bak geriye geride neyin kalandır
Kazandığını vermezsen gerisi talandır
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
İşte böyle güzel kullardır birileri
Böyle güzel insanla karşılaştır Mevla’m bizleri
Yalan dünya mülk para ile kandırır bizleri
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Derviş Yunus Mevlana gönül erenleri
Mevla sever böyle gönüllerde gezenleri
Neylesin Mevla biz gibi sade kendini düşünenleri
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Bak âleme insan insanı satar
Böyleleri Mevla cehenneme atar
Hak yolcusu insanları gül bahçesine katar
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Nefis şeytan ayırdı hak yoluna kendimi bağladım
Ayrı kaldığım geceler için oturdum ağladım
Tövbe haktan ayrılanları toplayanmış anladım
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Neyleyeyim insansız sevensiz tahtı sarayı
Çok değiştirir insan ne çok severmiş bu parayı
Mevla söyler ey kulum sarsana kanayan yarayı
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Gülveren’im hesap günü olmasın halin yaman
Ne kazandın ne verdin ki sana olsun derman
Bak geldi geçiyor sular gibi dünyada zaman
Kendi yolunda birleştirir Mevla bizleri
Mehmet Aluç/ Gülveren