Hep bir birimizi çözmeye çalýþýrýz... hele ki  bu sevdiðimiz insansa... onun her þeyini bilmek isteriz...ne yer ne içer nerede gezer,ne yapar ne zaman güler , ne zaman aðlar..onun hayatýnýn her noktasýný öðrenmek  her noktasýnda yaþananlardan haberdar olmak ilerledikçe bu aþk hayatýnýn her noktasýnda olmak isteriz...

Aslýnda onu ilk baþlarda hiç tanýmadan hayatýmýza alýrýz ...aþk denen o büyünün içine sarar sarmalar bir gülüþü ne bir bakýþýna ,bir sözüne kanarýz..bu bakýþa , bu gülüþe bu söze sahip olan o insan ,bizim olmalýdýr. bize ait olmalýdýr. hep sanki ayný bakacak , ayný gülecek ,hep ayný sözü söyleyecek gibi....ama ayný zaman da elde etiðimiz an bununla da yetinmeyiz...  elde etmekte bizi kesmez...onu tanýmak gerektiðini anlarýz... bu gülüþten onda daha ne kadar var o iç ýsýtan bakýþýn derinliðinde daha ne ateþler saklý  o sözler daha ne kadar huzur verir bir insana .. bunlarý bilmek zorunda hissederiz kendimizi... ayný durum karþý taraf için de geçerlidir.....ve bu aþka bir isim aramaya baþlarýz... aný yaþamak o anda kalmak,  o anda hissettiklerinle mutlu olmak yetmez... çünkü önümüzde bir ömür vardýr... bu ömür için doðru kiþi mi diye sormaya baþlar beyin... yürek ona sen sus  ben sevdim  sana ne dese de ... beyin susmaz sor bakalým der...nelerden hoþlanýr .ne yer ne içer...nerelere gider ... ak mý sever karamý.... yürek istemese de bu sesse eþlik eder ... sorar.... peþinden ölç bakalým der beyin... neyi der yürek gene saf saf...boyunu postunu, yaþýný kaþýný gözünü,sözünü, yürek itaatkar dýr her kez in lafýný dinlemese de beyinden gelen emirlere karþý koyamaz ... karþý koymak istese de beyin ona bir kere sinyal yollamýþtýr.. onu uyutmaz yedirmez güldürmez... dýþarýdan bakýp  vahh aþýk bu uyku yok yeme içmeden kesildi derler ya  aslýnda aþktan deðil beyinin sinyallerin  dendir .... bunlarý yapan yürek  tamam yaptým artýk kurtuldum her þeyi öðrendim ,sordum ölçtüm biçtim... ben her þeyi ile sevdim ...kabulümdür .. artýk bu adýný koyamadýðým þeyin adý sevgi olsun der .....der demesine de beyin hoppp orada dur ... iki günde sevgimi olurmuþ  .. bak dün  sana baktýðý gibi bakýyordu hasan a... sana güldüðü gibi gülüyordu...ayþey e ...fatma ya.... hele o söz neydi söylediði  ali ye... demeye baþlar ..kýskançlýk denen sinyali en son volüm den gönderir yüreðe...yürekteki duru su bulanmýþtýr bir kere... beyin en munzur gülümsemesini takýnýr ...sor der sor hesap sor.... artýk onu tanýdýn her þeyini de biliyorsun ...o sana ait ve sen bu hakka sahipsin.... sana ait biri  baþkasýna nasýl öyle güler, bakar, konuþur.. sor hesap sor....yürek zehri bir kere almýþtýr.. ya bu zehir dýþarý atacak ya öldürecek ... baþlar art arda sormaya... sordukça sorar sordukça karþýdakini yorar ,yordukça býktýrýr.... býktýkça uzaklaþtýrýr .... uzaklaþdýkca kaybolur... beyin amacýna ulaþmýþtýr.. onun amacý yüreði korumak gibi gözükse de asýl amacý ... egemenliðini  ve üstünlüðünü yüreðe kaptýrmamaktýr.... yüreðin sesini dinleyen insanýn güçsüz olacaðýna inanan beyin aklýnca yüreði korumuþtur...  bir taraftan da  cam vazo gibi kýrýlýp darmaduman olmuþ yüreði yalan  tesellilerle avutur ... aman boþ ver daha neler çýkar karþýna ..sana layýk biri deðildi zaten.... seni sevse her þeyine katlanýrdý...DER.... beyin  derde

 Silgisiz de derki.... sevdiðiniz için beyninizden önce yüreðinizi dinleyin...aþka baþlarken aramadýðýnýz mantýðý daha sonrasýnda aramaya kalkmayýn....delinin  aþký  her zaman akýllýnýn aþkýndan daha uzun sürer....o yüzdendir aþk en çok deliye yakýþýr......

( burada ki delilik akýldan yoksun olmak deðildir.. burada ki delilik mantýðý aþka karýþtýrmamaktýr).....