aslında yolculuğumuz çoktan başladı
beyazdan siyaha
siyahtan beyaza doğru
yayılıyordu görünümler sabahımız
günü yeniden boyarız diye belki
yada hiç uyumadım
aynı ağaçlar geçti yanımızdan
aynı tarlalarda güneş doğdu
aynı yağmurdu çok konuşan
yalınayak çocuklar el salladılar
hava da soğuk
ayrıklığında değilsin
gözgöze gelmekten kaçtık
hep aynı cama vurduk yüzümüzü
belkide hiç göremeyeceğimiz
bir türlü silemedim buğusunu
hala telgraf telleri diyen
birkaç yabancı kuş havalanıyor üzerlerinden
bakıyoruz isim bulmaya
bu ayrılığa
çok sarhoş olacağım bu kez
söyleyeceklerimi unutacağım
her molada heyecanla hatırlarken
aslında yolculuğumuz çoktan başladı
önümüzde uzanan bu yolda
yanıtsız kaldı ne zaman??