Hakkýný teslim etmeliyim kaderin ve kalemin: ikisi de üstüne düþeni fazlasýyla yapmýþken söz dönüp dolaþýp yine kendime gelmiyor bu sefer ne de olsa tayin edilen bir yolda baþýma saplanma tehdidi ile nice sarkýt ile de yüz göz olmuþken…

Kayýtlar bir de açýlmasý unutulan kayýt giriþleri yine de bizlerin gözünde her birimizin kendine has o t-cetveli.

Vaktiyle hesabýný fazlasýyla tuttuðum dünlerin taziyesini de sunduktan sonra illa ki defalarca ölmeliyim ki; yeni ben eski ben’e taziyelerini sunmakta ýsrarcý davransýn.

Zincirlerimle yazýyorum bu satýrlarý: bana vurulan her pranga ve hareketimi kýsýtlayan bir lanet.

Adým yok aslýnda ve evet, herkes gibi adýmýn yanýna yerleþtirilen minik lakaplar var ama yankýlarý devasa üstelik hiç birini bilmediðim ve merak da etmediðim.

Sözcüklerin baþýný baðlayýp kullandýðým her kelimeyi sözlükten ayýklýyorum ne de olsa sözcük metaforuna yenik düþüyor düþüncelerim ve de çekincelerim.

Aslýnda ýsrarcý olan baþka kaynaklar tarafýndan beyan edilen.

Yasaklýyým pek çok konuda.

Bir ikramý iken hayatýn yazmak týpký bahþedilen yemeði afiyetle yemek varken, mesul tutulduðum hangi yanlýþsa doðrularým zaten çoktan gidiyor.

Üniversite sýnavlarýna hazýrlanýrken bile bu denli engellenmemiþtim.

Vazife babýnda sorumluluklarým var öncesinde insan olarak görevlerim: herkes gibi ya da deðil zaten benzemek gibi bir dertle asla iþtigal etmiyorum üstüne üstük kendime benzemek ve kendimi tekrarlamak bile fazlasýyla sýkýntý yaratýrken…

Belki de farklý bir isimle imza atmalýyým yazdýklarýmýn altýna hatta bedenimi deðiþ tokuþ etmeliyim yedieminden maruzat bellediðim hacizli bir malmýþçasýna deðiþ tokuþ etmeliyim duygu ve düþüncelerimi.

Alametifarika adeta derdest olan düzende yuvarladýðým sayýlar.

Yaþýmý ya da geçen zamaný yuvarladýðým.

Yuvarlandýðým o uçurum ve her halükarda tek parça ayaða kalkabildiðim.

Maruzat filan beyan etmiyorum zire herkes zaten neyi ne amaçla yazdýðýmý elbette yüzde yüz bilemezken kendime nota koyup düz tabanlý bir yürek sesini öldürüp geniþ ölçekli bir harita olmayý temenni edip benliðimdeki daðlarý, ovalarý ve tünelleri bir bir çiziyorum yüreðimdeki resim aralýksýz beni uyarýrken.

Bir lanete uðramýþçasýna hayatým ve bir de izah etmek adýna asla mücadeleyi de elden býrakmadýðým.

Gün devingen.

Mizaç deðiþken.

Ama sabit veriler hala sýrýtýp duruyor yine de somurtuk bir kelamla kendime yüklenip en çok içimde takla atan cümlelerin kulaðýný çekiyorum.

Kullanmamam gereken sözcükler var yine de dilimde tüy bitse de hala vazgeçmediðim duygular ve insanlar.

Konu nasýl açýldýysa o sabitlikte ilerlemiyor ve illa ki söz dönüp dolaþýp insana geliyor.

Açýlýmdaki zarafet.

Ama insan denen canlýnýn asla vazgeçmediði ihanet.

Ara ara soluklandýðýmýz…

Soluduðumuz cümleler ve de…

Kifayetsiz olan anlatým deðil sadece marazi bir yönümüz iken birbirimizi mercek altýna almak…

Ýçine gömüldüðüm o lahit ve kabir azabýndan asla korkmadýðým.

Yana yakýla dert yandýklarým: adý bende saklý.

Gözlem ya da gönül gözü aslýnda içimize ansýzýn doðan bir güneþ asla da izahý olmayan ve tevekküle dalýp tefekkür yüklü bir gönül ile artýk kimseye bir þeyleri inandýrmaktan da vazgeçmiþken ama kendime veryansýn ettiðim karmaþýk duygularýmdan da sorumlu deðilken ne de olsa karþýlýðý olmayan duygularýn ve bir cevap aramadýðým sorularýn illa ki birden fazla müsebbibi var.

Rotamla.

Notamla.

Yoksunluðumla ve herkes gibi içime gömdüðüm o sihri iken þehrin ve þehir sakinlerinin ve aslýnda kendime ait gördüðüm yalnýz þehrin acý müdavimi iken kalemim ve kendimi derleyip toplayýp paket yapýp yine kendime postaladýðým kocaman bir karton kutuda oram buram kýrýlmasýn diye de saðýma soluma destek yaptýðým yastýk benzeri imgelerle rahatým da fazlasýyla yerindeyken…

Ne ilginç oysa ne de olsa þimdiye kadar defalarca kendimden ve kalemimden cayýp kendimi artýn nasýl olduysa sonsuzluða postalamadýysam…

Kutunun üzerinde yazana dikkat ettiniz mi peki?

Olsun siz yine de okuyun:

‘’Dikkat etmeniz gerekmez ne de olsa içinde kýrýlacak eþya yoktur. Yeniden kýrabilirsiniz!’’