Kır Gerillası
Yüreğinin
öksesine düştüm
Esen
kış rüzgarları yüzümü kesti
Öldürdüğün
gülüşlerimi
Astım
tavana gamzelerimden
Ecel
bile kurtaramaz
Geldim
tekrar cana ölmeden ölürken…
*
Hangi
cümlede anlatsam ki
Kullandığım
kelimeler kifayetsiz.
Bahar
yaprakları gibi solgun yüreğimin yarısı
Gölge
kaplar sol yanımı
Mıhladım
gözlerimi yere
Dile
gelmez dertlerim.
Umutlarım
vardı içimde
Hayatıma
teğellediğim
Şimdi
bakışlarımda hazan iklimi
Ecel
melekleri can almaya gün sayarken…
*
Simsiyah
saçların alnına düşmüş
Kapatmış
ateş saçan gözlerini
Sende
sevdaya olan histerik bakışlar
Bende
aşk ile yanan narsist duygular
Beslendik
birbirimizden
Dengeyi
hiç mi hiç kuramadık…
*
Gittiğim
yollar kabus tüneli gibi
İsyan
ettim
Kır
gerillası oldum yürek dağlarında
Haykırdım
avaz avaz çığlıklarla
Yenemedim
kendimi
Öfkemi
kusarken kin ve nefretle
Yüzüm
alazlanır
Endişemin
gölgesi yüzüme vurur
Tavanda
asılı kalır sana dair sözlerim
Mustafa
KARAAHMETOĞLU
20.03.2018
/ 14.02.2019
Şiirime
ses olan Değerli dost Meltem YILDIZ’a teşekkür ederim.
(
Kır Gerillası başlıklı yazı
Mustafa Kara tarafından
19.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.