Online Üye
Online Ziyaretçi
COŞARİ
Kendisine şair desinler diye
Kalemini almaz ele Coşari.
Şairlik insana Hakk’tan hediye
Durduk yere gelmez dile Coşari.
Canından çok önce geliyor vatan
İnsanlık yapıyor insanı insan
Her bir güzelliği anlatır lisan
Söz ile vurmuyor bele Coşari
O’nu cezbetmiştir gözdeki ışık
Aşkı arar durur, yolu karışık
Sevda adamıdır, sevmeye âşık
Mecnun olup düşmez çöle Coşari
Ömrü tükeniyorken azar azar
O’nu Çarşamba’da bekliyor mezar
Gönlünden düşeni kâğıda yazar
Yazdığına katmaz hile Coşari
Ne şanda gözü var, ne para pulda
Bakınca kendini görür yoksul da
Tanı Coşari’yi, hele sokulda
Asla toz kondurmaz güle Coşari
İbrahim COŞAR