Toplumun en küçük yapý taþý olan ailede gelir-gider dengesinin denk olmasý aile düzeninin saðlýklý yürümesinin olmazsa olmazýdýr. Ailede gelir giderden fazla olmasý durumunda o ailede maddi sorunlardan kaynaklanan sýkýntýlar yaþanmaz. Tasarruf edilen paralarla gelecek için yatýrýmlar yapýlýr. Gelecek kaygýsý olmayan ailelerde de huzurdan, mutluluktan yana güzellikler yaþanýr. Her olgunun parayla ölçüldüðü günümüzde paran yoksa âlim olsan ne fayda. Gerçek bu. Bu gerçeði yansýyamayýz. Hele gelir-gider dengesi, giderler lehine bozulursa sen seyret gümbürtüyü! Aile birliðinin bozulmasýndan, kadýn cinayetlerine, intiharlar gibi ne çok olaylara neden olmakta ailenin borç içinde yüzmesi… Onun için ne güzel sözler söylemiþ atalarýmýz: “Ayaðýný yorganýna göre uzat. Sakla samaný gelir zamaný. Damlaya damlaya göl olur…”

         Gelir-gider dengesi denk ailelerden oluþan toplumlar günümüzün en dinamik toplumlarýdýr. Devletlerin durumu da týpký ailelerin durumu gibidir. Ülkelerin dýþ satým ile dýþ alýmý denk ise ne mutlu o ülkenin haline. Hele dýþ satým dýþ alýmdan fazlalýk veriyorsa yer karasýnda düdüðü öter o ülke yöneticilerinin. Nerede öter düdük dersek, hava da, kara da ve de uluslararasý tüm arenalarda.

         Ýpin ucunu kaçýrmamak önemi. Dengeleri tutturmak. Günümüzde II. Paylaþým savaþýnda yenilen, yýkýlan, deyim yerindeyse yerle bir olan Almanya, Japonya gibi ülkeler çok çalýþarak, birikimlerini yýkýlan fabrikalarýný yeniden kurmaya harcayarak ayaðý kalktýlar. Bireyler ve devlet olarak tutuma önem vererek yeniden güçlü ülkeler arasýna girdiler.

         Bizde durum nasýl? Ýrdeleyelim. Daðlarý, ovalarý, denizleri gölleri, yer üstü ve yer altý kaynaklarý varsýl bir güzel ülkede yaþýyoruz. Güneþin yedi rengine denk bölgemiz var. Güzelim ülkemizde onlarca hükümetin kuruluþuna tanýk oldum. Gelen hükümetler klasik bir söz ettiler “Enkaz devraldýk!” deyip gidenleri suçladýlar. Giderken de borç býrakarak gittiler. Ne diyeyim yazýlý ve sözlü medyanýn yalancýsýyým. Günümüzde dýþ borcun korkutucu boyutlara ulaþtýðý dillendiriliyor.

         Böyle olmasý normal (!) Tutum, tutumlu olmak anlayýþý ailede baþlar okullarda devam eder. 1960’larda geçti ilkokul yýllarým. Hala anýmsarým Nazilli Dokuma Fabrikasýndan okulumuza örnek kumaþlar gönderilmiþti. Öðretmenimiz göðsünü gererek:

         “Çocuklar bu kumaþlar bizim ülkemizdeki fabrikalarda dokundu…” Diyerek ülkemizde yerli sanayinin mesafe aldýðýný anlatýrdý. Ayrýca “Yerli Malý Türk’üm Malý, her Türk onu kullanmalý.” gibi slogan sözlerle yerli üretimin önemi nakþedilirdi çocuk beyinlerimize. Yerli Malý kullanýrsak ve tutulu olursak paramýz birikir dýþarý gitmez ve bu paralarla ülkemizde yeni fabrikalar kurulur fikri aþýlanýrdý bizlere okul yýllarýnda.

         Daha sonra Tutum, Yatýrým ve Türk Mallarý Haftasý kutlanmamaya baþladý okullarýmýzda. Maalesef bu kez portakal-mandoline ve de annelerin özenle hazýrladýðý börekler süsler oldu öðretmen masalarýný Yerli Malý haftalarýnda. Tutum sözü unutuldu giderayak. Öðrencilere birer top A4 kâðýdý aldýrýlmaya baþlandý 2000’li yýllarda.

         Yýllarca, Türkiye Dünya’da dýþarýdan tarým ürünü almayan bir ülkedir diye dillendirildi. Halkýmýz önceleri çoðunlukla köylerde oturur tüm ürünlerini tarlasýnda, baðýnda, bostanýnda yetiþtirirdi.

         Maalesef üretim toplumu olma özelliðimizi hýzla kaybettik. Tüketim toplumu olduk. Kentlere taþýndýk. Þehirli olduk. Yediden yetmiþe hemen hemen her birimizde bir akýllý telefon var. Kazandýðýmýzdan fazla harcýyoruz bireyler olarak çoðunlukla.

          Bireyler hesapsýz- kitapsýz harcarken bizleri yönetenler ve yönetmeye talip olanlar… Güzel Türkçemize saygýmdan duyuru tahtasý diyeceðin o meþhur tahtalar akýl almaz boyutlarda büyük. Siyasilerimizin resimleriyle bezeniyor her seçimde bu tahtalar. Sokaklara asýlan bayraklarla bir baþka çýlgýnlýk. Çok abartýlý. Oysa seçimlerde yapýlan harcamalar makul ölçülerde tutulsa; seçim için harcanan paralar tasarruf edilip bu paralar sanayiye, tarýma harcansa ne güzellikler yaþanýr ülkemizde.

         Dýþ borçlar artmýþ bireyler ve yöneticilerimiz olarak bizle büyük gaflet içinde har vurup harman savuruyoruz. “Ayraný yok içmeye atla gider çeþmeye.” Sözü bu güzel topraklarda yaþayan bizlere hiç yakýþmýyor. Lakin realite þu anda bu. Bilim de kutsal dinimizde tutumlu olmayý salýk veriyor toplum hayatýnýn güzel olmasý adýna. Tercih bizim. “Ya bu deveyi gütmeli ya bu diyardan gitmeli.” Bu diyardan baþka gideceðimiz diyar olamayacaðýna göre deveyi gütmeyi becerir hale geleceðiz. Akýlla, bilimle, çok çalýþarak…