Hayaller… Her yaşa, her bilgiye, her tecrübeye, kaf dağının ötesinde bekler gibi hediye! Belki görmediğimiz cenneti görür, tenden çıkar emanet çürür, elimizde olmayan görünür gibi azamet ürür… Belki sarayda padişah, dilden çıkarmaz tek ah! Yeter ki gözlerini kapat ve sıralansın görüntüler, sesler, hevesler! o anlarda dokunmayın, bana seslenmeyin, beni uyandırmayın der gibi koruruz kendimizi de…


Hayal etmeye başladığımızda gelen bu ilham ve esinti belki de yaşadığımızda karşılaşacağımız ve paylaşacağımız görüntülerdir gelecekte! Olmasına ramak kalmıştır. Sabrın sonu selamettir ya… O ana denk gelmiştir. Olacağı olmadan önce ilham ile bize gösteriyor Rabbim, hayal ile…


Hayaller… İçinde özlem, içinde sıla, içinde ayağımıza serilen kırmızı halı, yiyebileceğimiz sonsuzlukta meyve dalı … Herşey bedava! Bunun için etmeye gerek yok kimseyle kavga… Gütmeye gerek yok dava da! Olabildiğince özgür ve Nisan yağmurlarıyla akarcasına hür, çamurun içinden başımızı çıkarırız papatyanın ruhuyla… Güneşi hissederiz, bizim gibilerin olduğu sonsuz tarlada! Neden, niçin, nasıl, kimeymiş demeden…


Hayaller… Kabe’nin üzerinden yükselen şuayla yükseldiğimiz meleklerin tavafına vardırır, şair eder bizi. Artık ağırlığımız, aynadan yansıyan görüntümüz, güzelmiş, yakışıklıymış, makyajmış, parfümmüş derdi son bulur. Hisler değişir, dünyayı öldürür, başka varlığın içinde yok oluruz. Belki de görmeyiz kendimizi biz denilen bütünün içinde… Kurtuluruz nefsin elinden! Belki de Rabbimizi görürüz, baktığımız güneş de o olur!  


Hayaller… Ressama ilham veren tuvalin içinde renklenir, sanat şaheseri olur. şairin dilinde bestelenir okuyana şarkı olur, her kelimesinde yazar tarif eder gördüklerini… Eğer hayal olmasaydı, nerede görecektik ki bu güzellikleri… Hayal olmasaydı, savaşın, cinayetin, ölümün kol gezdiği dehşet, kötü kokular ve cendere insanlığı yok ederdi… Bu yüzden İsmail kurban edilmedi… Güzellik yaşasın diye! Akan kan insana hayat verdi ve kalbini yönetti… Biz insanlık var oldu böylece! 


Hayaller… Gözümüzün, kulağımızın, uzuvlarımızın dokunduğu bizden parçalar. En zenginini yaşayan Oskar ödülü alıyor insanlık adına! Ne kısmetlidir değil mi? Özgürce hayal edin, gözlerinizi kapatın ama asla uyumayın. Kur’anın emrettiği “Oku” emriyle başka hayalleri birleştirin de… Ama mutlaka yaşayın da dünyada, varmadan ukbaya!


Saffet Kuramaz

( Hayaller Yaşamın Önünden Gider başlıklı yazı safdeha tarafından 4.03.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.