Sözcükler kýraðý çalýyor, sevgili.

Aþkýn müdavimi bir hükümle geldim huzuruna heyetin ve kabul görmeyi dilediðim kadar temenni yüklüyüm.

Ýçimdeki fitilin ateþine maðdur bir kimlik yüklüyorum ve haznemdeki yorgunluða mil çekiyorum.

Garipsenen mizacýmla varým ben bu yolculukta ve yokluðum ne zaman ki fark edilecek yeniden doðacaðým annemin hüznüne biat belki de kendimi doðuracaðým.

Doðruyu söylediðim binlerce köyün azasýyým.

Aþkýn yüzü hürmetine kurulmuþ imecenin de asil üyesi.

Sanrýlar duraðýnda indim ve saptým sola ve yeniden ve yeniden döndüm baþladýðým yere.

Hakkaniyet bir ölçüt madem aþkýn asasý da elzem mi peki?

Ya da sýnanan varlýðýmýn tahammül gücü de mi bu kadar etkin de ben sadece arz ediyorum hüsraný?

Bir kat daha çýktým bu gece acýlarýma ve nasýrýna bastým en yeni acýmýn sanýrým o da yokluðumun müdavimi týpký varlýðýnla nefes aldýðým o hiçler meclisi.

Karesini aldým dünlerin ve geniþ odalý bir yalnýzlýða denk düþtüm.

Sonra da kuruyan yapraklarýný kopardým gönlümün ve sadece cýlýz bir hükümran kaldý geride.

Aklýmýn beyitlerinde üçgen þantiyeler var bir de içimin kekremsi aldatýlmýþlýðýmda yeni yeni farkýna vardýðým.

Temennilerimi yýðdýðým.

Terennümlerimi yok sayýp gözyaþlarýmý serdiðim.

Hangi minvalde tutukluysa hislerim…

Sorular tutanaðýnda geçit yok iþte cevaplara bu anlamda cevap olmanýn ne illet bir duygu olduðunu bilirim ve ne zamanki hapþýrsam bilirim ki çabuk öleceðim.

Bu yüzden elimi çabuk tutuyorum ve sadece esniyorum ve daha çok: artýk öyle bir hal aldý ki içime limanlar sýðar ve her esnediðimde gözümden gelen yaþlarla gemiler azýða alýnýr.

Ben azýnlýðým, sevgili.

Sense çokluðun ta kendisi.

Ben hüznüme talibim, sevgili.

Sense mutluluðun ta kendisi.

Dengim olmayan kimse illa ki yüreðimde büyütüyorum.

Misal mi istiyorsun?

Yüreðin kýblesinde tutuklu o kadar çok düþ’üm var ki düþkün olduðum ne de olsa ben yel deðirmenlerine düþkünüm düþmeden illa ki tutacaðým yaþlarýmý gözlerimden.

Ellerimdeki her yaþ mademki yasýmýn muadili sen yine de mutlu olmayý sürdür hatta biraz da bana sun nemalandýðýn güzelliklerden bir avuç yolla soluma.

Göðün istikrarlý saðdýcýyým bir de mahþerin altýncý atlýsý.

Hezeyan tümseklerinde biriken saðaltýlmýþ ne ise, ben istikrarla yaþýyor ve yazýyorum ve yasa dýþý tüm yaslarý da yüreðimde biriktiriyorum.

Alýcý kuþlar baþýmda uçmayalý çok zaman geçti demek ki vadem dolmadý zaten ölmemi gerektirecek hiçbir kanun da Tanrýnýn onayýndan geçmedi: hâsýl olan mademki istikrarsýz kararlarým ve kötümser belleðim ben yine de saf tutuyorum ölüm ve benzeri mekanizmalarda söz sahibi olmasam da yaþamak ve yazmak arasýnda gidip geliyorum.

Çatýk kaþlý olduðumu da nereden çýkardýn?

Lakin atýl bir yüreðim olduðu su götürmez bir gerçek hele ki vesveselerimi biriktirdiðim su dokumda illa ki yakacaðým tüm gemileri.

Maðdur ya da maðlup…

Maðrur ya da mazlum…

Aklým almýyor hani ne de olsa günüm günüme uymuyor.

Þafak sökmeden gitmeliyim: beni nerede bulacaðýný da biliyorsun sadece ýslýk çal ve kalemim seðirtsin senin dolaylarýna elbette ucu kýrýlmamýþsa henüz bil ki devamý gelecek: acýlarýmýn ve muðlak öykülerimin.

Perde perde yükseliyor sessizliðin ç/aðrýsý.

Gitmeliyim ama þimdilik.

Ýmza:

Kararsýz.