Bir batýnda kaç þiir açacaðýný umuyorum ki ya da solan günün yasýný mý tutacaðým aykýrý olduðuma biat, günümü lanetleyen gecemi de teþhir eden yalnýzlýðýn kýyýlarýnda alýmlý bir eda ile dolaþýrken.

Sözcükler çok sýradan geliyor bazen ve sýra dýþý hükümler verilmesi gerektiðine inanýyorum ve mizacýmý yokluyorum ve derken mahkeme celbi gönderiyorum içimdeki sözcük daðcýðýna.

Sarkýtlar var: düþtü düþecek.

Ýmler var sözcükleri orasýndan burasýndan çekiþtiren.

Bir de sayýsýz ben var benden içeri týpký kursaðýmda takýlý yarým adalar sýnýrý aþan ve baðrýma taþ bastýðým.

Peþtamalý yýrtýk kimi zaman içimdeki küçük ve dilbaz çocuðun ama yüreði büyük ve heybesi týklým týklým.

Bazen bir ziyafet çekiyorum ruhuma ve açlýðýmý bastýran titrinde edebiyatýn gidip geliyorum satýrlar arasýnda: adeta bir yatýr meziyeti taþýyor kalemimin d/okunulmazlýðý.

Yazýyorum, d/okuyorum ve genelde okunmadý mý yok sayýyorum yazdýklarýmý.

Sormuyorum da artýk kimselere ya da bana soranlara kibarca gülümseyip…

Elimden bu kadar gelir de deme hakkým yok ne de olsa þartlar ve imkânlar sýnýrsýz aslýnda sebepler de bazense yarým aðýz mutluluk dileniyorum saðýma soluma bakýp da önümde ve arkamda kim varsa eþlik etmesini talep ettiðim bazen ise sözcükler takýlýyor arkasýna saç kuyruðumun ve her saç telimi bir kelime ile örüyorum ama örtüþmüyoruz bazen ne de olsa çekilmez dünyanýn müdavimlerinden biriyim ve kabuðumu yazarak kýrdýðým.

Söylenceler.

Mazhar olduðum iniþli çýkýþlý duygular.

Yürek atlasýnda, bazen girinti bazen tepecik bazense dað misali.

Kimlik derdim var ya da yok aslýnda tüm derdim kendimle deyip iþin içinden çýktýðým.

Hüzün basýyorum yaralarýma tuz niyetine bazense tuzu boca ediyorum içtiðim suya: deniz suyu gibi ve çalkantýlý.

Oysa ben bir göle özeniyorum: tatlý, içimi hoþ ve durgun. Olmuyor ama: ne duruluyorum ne de duraksayýp koþmayý sonlandýrýyorum.

Yaþýmýn meali belki bin asýr oysa öykündüðüm satýrlarda çocuk masallarý fink atýyor ne de olsa mutluluða ve hayallerin gerçek olacaðýna sadece çocuk kalpler inanýr.

Sevgiyi asla es geçemiyorum ve dirhem dirhem eksiliyorum ne de olsa þahikanýn kanatlarýnda bir bülbülyuvasý içimin deyiþleri.

Ýri kýyým þiirler var bazen aslýnda içimi acý.

Son sürat hayal kýrýklýðý genelde eþlik eden ve bir sonrasý umut tarlasý.

Aþkýn gýyabýnda satýrlar meþk ediyor iyi de aþka dair hep lal yürekler ya da yüreðin içine onlarca yürek sýðdýran adam ve kadýnlar.

Öykündüðümden çok uzak ve ýsrarla yazýyorum çünkü aðlamak için elimdeki sebepler asla yetmiyor.

Sýrnaþýrken kalem ucunu kýrýyor ve bu sefer kan damlýyor ýlýk ýlýk. Acile götürsem kalemi kesinlikle serumun içine mürekkep enjekte edip boylu boyunca yatýracaklar sedyeye.

Ýnce ucunu kalýn bir kalemtýraþla açýyorum ve küt burnuna bir buse konduruyorum artýk gecenin kaçýysa kaçkýn uykum bana uzaklardan göz kýrparken kalemle helalleþiyorum.

Yazsam ne deðiþiyor ki?

Günü tamamlamak üzere kapýmý çalan aheste bir soru.

Ýklim ayný; hava ayný ve insanlar da. Aslýnda ben de aynýyým ve görünen o ki ayný kalmaya da devam ediyorum.

Ýçimdeki huzursuzluk beni benden ediyor. Sorularýmýn muhatabý olmadýðý gibi kalemin muhatabý da ben iken…

Kelimeler diyarýnda yapmam gereken bir yolculuk ve yüreðimin ikramý sayýsýz duygu artýk gün içerisinde nasýl bir haksýzlýða ya da tepkisizliðe maruz kalmýþsam günün devriliyor; güneþ çoktan uzay boþluðunda uykuya dalmýþ; benim içine düþtüðüm o kara delikte  illa ki yolum kesiþecek güzelliklerle ve mutlulukla deyip… elime tek yakýþan ve diðer elimde demli bir bardak çay: uyku hepten hak getire.

Gecenin bekçisi ve müdavimi ve de nöbeti sabaha devretmeden…

Ilýman bir mevsimin içimi ürperttiði aslýnda kýyýsýndan köþesinden nasiplendiðim gün içinde neyle muhatap olmuþsam artýk.

Közünde sözün.

Özünde gönlün.

Sýra dýþý bir vaveyla biriken ve geniþ açýlý devasa bir üçgen: hani üþenmesem yeniden hesaplayacaðým üçgenle ilgili ne kadar bilinmez varsa karþýmda pis pis sýrýtan.

Kaleme dair söylemem gerekenler ve hayatýmýn merkezinde alt etmeye çalýþtýðým ne ise.

Belki de içliðimin uydusu ya da hiçliðin iz düþümü zaten varlýk olmaktan kasýt sahip olmadýðým ne ise çok da umurunda olmadýðým.

Kayýtsýzlýk zincirine tekabül eden sayýsýz insan ve eklenen sayýsýz zincir.

Týpký dünümü günümle avuttuðum ve dünümün yenilgilerini güne taþýyýp yarýnlardan da kesmiþken umudu.

Bilediðim gözlerim sanýrým görüþ alanýma girmesini temenni ettiðim diðer varsayýmlar ve aklýmýn kapýþtýðý duygularým.

Tahammülsüz insan izlekleri genelde bir merhabayý esirgeyenler ya da teyakkuza geçip istismar etmek adýna duygularý ve illa ki sýkýntý yaratmayý bir meziyet olarak görürlerken.

Mizansen kayýplarýn baþrolde olduðu ve perde arkasý konuþulmayanlarýn cereyan ettiði.

Kimlik karmaþasý.

Telaffuz edilesi üç beþ rakamla yola çýkýp e-devlet þifremi unuttuðum ya da boþa düþmüþ bir vatandaþ olduðum gerçeði bilmem kaç senesinin kayýtlarýnda ismime rastlanmadýðý.

Ne de olsa ihanete uðrayan bir tek ben deðilim ya da ihmal edilen oysaki akla zarar olup biten.

Göðün ortasýnda gözümün akýna yakýn bir beyazlýkla muhatap olup da…

Sabaha yakýn bir saatte ben metazori bir gülümsemeyi hatmetmek adýna saklý sarnýcýn ucunda devinen bir su damlasý olma meziyetimle ve irkildiðim kadar da gerisinde durduðum.

Minvalinde yorgunluðun ve devasa mabedimin en þirin abidesi iken içimin kalem krallýðý ve kendi kurallarýmý dayatýrken kaleme biliyorum ki eþref saatim henüz gelmedi.

Kurmadýðým alarmý ayarlamadýðým bir saate denk düþen uykusuzluðumla ben hala geceyi gündüz belleyip ýsrarla yazdýðým…

Ne bir kelime eksik ne de fazla.

Varlýðým gibi.

Ha varým ha yoðum.

Fark eder mi?

Sizce?