Özlemlerim artmış odamda
 tek başıma otururken aklım dan 
geçerken sen gözümdeki yaşlarla
 birlikte akan her damla
 geçmişe dava etsem 
kazanırdım mutlaka 

zamanın da yapmadigim ne varsa
 anılar üzerinde ukte kalmış 
birer birer dökülmüş sanki 
Sustugum her cümleyi
 yutkunmuş geçen seneden
 kalma fotoğraf albümü çekmece 
için de kilitli hiç açılmamış 
gibi sayfalarca çoğalmış tarifi
 imkansız mektuplar

 ucu yanık halde hani 
o an yaşadığın gibi olmazmış
 duygular daha sonra 
  neden süzülüyor ozaman damlalar
 yıllarin üzerine 
neden özlüyorum bu kadar 
sevdiklerimi sırasıyla
 buz kesmiş bedenim yastığa 
sarılırken yarını düşler
 sol yanım yorgunum
biraz da bitkin halde 

boğazımda kördüğüm
 yazdığım mısralar 
tek tek dizilir önüme
 hesap sorar bana 
okuduğum dizeler 
sen der sürekli 
sensiz gecelerde
 masamin üzerinde 

kağıt kalem tek adresim
 sırdaşım olmuş benim 
Seni benden alan 
kader mi nasip değilmiş der
 bir yanım düşlerken 
seni ağıtlar yakarken
 mersiyeler dizerken 
yazmasam bunca 
şiiri o zaman ölürdüm
 herhalde acı içinde

 kurtulur muyum senden ya da
 ummadığım anda çıkar mısın 
karşıma bilinmez ama seviyorum
 işte hem seni hem şiiri nedenini 
bilmiyorum aslında 
( Şiirim başlıklı yazı ebru çimen tarafından 20.03.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.