Sonbahar
Sonbahar yapraklarını kışa bırakmış
gönül rotamdan
kimler ayrılmış uzun uzadıya
sırasıyla yalnızlıklar matemi
üryan ruhum çaresiz
adım atacak hali dahi
yok şimdi bağırsam sesim duyulmaz
dağlar taşlar oynar yerinden
sarsılır yıkılır kimine el kimine
veda kimine cefa ya da
mirh olmuşsam eğer
her durak ta bir yolcu inerken
tarumarum deruni serzenişlerle
dehlizlerim den kan akar dilhun
yaralar ezmiş geçmiş sanki
günden güne çoğalırken
nice sevgileri umutlari yok etmiş
ömrümün baharında
güller solmuş yere
dökülmüş hepsinde
ayrı hüzün yüreğim
efsunkar bakışlar ardına
saklanmış
uzaklaşıyorum artık sanki
nefesim kesik yüzümde aynı
tebessüm duruyor sa da
hayatımın son deminde çok derinler de
bir yerdeyim yorgunum
(
Sonbahar başlıklı yazı
ebru çimen tarafından
20.03.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
