İnsani ve verimli iletişim
Dumanla ve güvercinle haberleşme tekniği hariç hemen her iletişim yöntemini kullandım.
Pullu mektup, yazdırmalı telefon, telgraf, halk bandı(cb) telsiz, fax, çağrı cihazı, sabit telefon, gsm telefon
ve 1994 yılından beri de internet iletişim araçları. Hepsiyle de yerinde, verimli, insani ve ahlaki ilişkilerimiz, kazanımlarımız olmuştur.
Internet tabanlı iletişim araçlarını/ programlarını ilk kullandığımız dönemlerde kullanıcılar çok az olduğundan bir kentte neredeyse her kullanıcı, yüz yüze olmasa da gıyaben birbirlerini tanıyordu.
Bir saygı, heyecan, ilgi, sevgi , ortak faydaya odaklanma vardı. İl, yurt ve ülkeler bazında da bu seviye hiç düşmüyordu. Yurt dışından bu iletişim yöntemiyle tanıştığım dostlarımdan ziyaretime gelenler de olmuştu.
Aradan yirmi beş yıl geçti. Internet network tabanlı iletişim devrimi artık vaz geçilemez bir sektör oldu. İş dünyasına, devlet işlerine, üretim ve hizmet sektörüne büyük kolaylıklar getirdi.
Bu yöntemle kazandığımız/tasarruf ettiğimiz milyonlarca saati, insanlık olarak nasıl değerlendirdiğimiz şüpheli ve tartışmalıdır.
Ben bu süreç zarfında iletişim amacımı, yöntemimi ve ahlakımı değiştirmemeye özen gösterdim. On beş yaşındayken yurt dışından bana kültürel amaçlı mektup yazana muhakkak cevap verdim. Yurt içinden, gazetede bir yazımı görüp tebrik mektubu gönderene de.
Telefonla arayıp bulamayınca not bırakana da.
Mekânıma gelip görüşme fırsatı olmayana da.
Ve gelelim günümüze. Yirmi beş yıldır milyonlarca eposta mesajı almışımdır.
Bunların çoğu istem dışı reklam, spam diye tanımladığımız mesajlardır.
Ama hiç birisine rencide edici mesaj atmadım.
Çıkılabiliyorsa "remove" mesajıyla listesinden çıktım, çıkarmasını rica ettim veya engelledim.
Önemsediklerimi, öncelikli listeme alarak cevaplamaya özen gösterdim.
Hele ki şahsıma özel yazılmış bir mesaj ise, istek ve beklenti doğrultusunda muhakkak bir bilgilendirme mesajı gönderdim.
Peki günümüzde bu insani, ahlaki ve olması gereken ilişki hangi seviyelere düştü.
Telefonlara, sms mesajlarına,epostalara, whatsapp türü mesajlara, sesli mesajlara geri dönüş sayısı çok azaldı.
Bırakınız zamanında ve yerinde cevap vermeyi, mesajı okuduğu belli olmasın diye teknik olarak tüm yöntemleri kullananlar çoğaldı.
Çünkü okuduğu belli olsa cevap yazma zahmetine katlanmak var.
Epostalara eklediğimiz, okundu bilgisi isteme eklentisi de pasifize edilebiliyor.
Mektuplarımızın altına eklediğimiz:
" bu mesajın sizlere ulaştığından teknik olarak emin olmak istiyoruz. Lütfen kısa bir geri bildirim mesajı ile teyit/onay/confirme ediniz, doğrulayınız. Bazen spam klasörüne düşebiliyor, kutunuz dolu olabiliyor, network ağ geçişlerinde veri kaybı olabiliyor"
Türünden her dili, ihtimali ve sorunu dikkate alarak yazdığımız mesajı nezaketen önemseyenler azaldı.
"Bana para kazandıran, artı değer katan, işime yarayanı anında cevaplarım, öncelerim, önemserim, senin talebinin bir hükmü yoktur bekle dur" ekonomik, materyalist ve bencil bir psikoloji modunda yaşam baskın hale gelmiş durumdadır.
İletişimin amacından saparak böylesi bir ilkelliğe indirgenmesi, zarafet ve manevi donanımlarımızı derinden yaralıyor.
İnsanlar arasındaki, sevgi, saygı, ilgi, güven ve nezaket bağlarını zedeliyor.
Zaman kaybı olarak da milli servetimizden çalıyor.
Hayvanlarla olan iletişimi bile ihmal etmemeye özen gösteriyorum.
Saniyesini dolarla tartan insanların elbette iletişim algısı ve anlayışı farklılaşıyor.
Bu bir tercih meselesi olsa da yaratılıştan kazandığımız insani kimliğimize şüphe bulaştırmamalı. Fabrikamız yok fakat fabrika heyecanı ve yoğunluğunda okuma, düşünme, üretme ve yazma meşgalemiz var.
Bu ideal ölçeğinde bakarsanız benim de boşa geçirecek bir saniyem yok.
Nefes alıyor ve duyularım aktifse iletişimi ihmal etmeyi, utanç alameti kabul ederim kendimce.
Tercihler hür iradenin ürünü olsa da yorumlamak da bana göre kutsal ve insani bir sorumluluğun gereğidir.
İletişiminizin en yüksek verimde olması dileğiyle.
21.03.2019
Ali Rıza Malkoç
#armozdeyis
arm.web.tr
Samsun
