Ne olur,
Bakmayın bana,
Sitem de etmeyin,
Anneyim ben.
Duygularım çok yoğun,
Ben yavrularıma hasret,
Yavrularım da bana.
Bugün çöktü yine içime ,
Derin bir özlem.

Ey Avrupa.
Benim sende canlarım var.
Onlarsız yaşayamam ben.
Görmediğim,
Habersiz geçen her günüm
Bir yıl bana.
Birikir gözümde yağmur damlaları,
Yakarak yanağımı süzülür
Yavaştan. 
Hançerler yüreğime saplanır,
Çöker, derin bir özlem.

Bir anne var ki,
Tıpkı ben gibi.
Gözlerine bakınca kendimi gördüm.
Onun da uykuları kaybolmuş, 
Çatılmış kaşı.
Dedim, 
Senin de ben gibi yanıyor için,
Yolları gözlemekten görmüyor gözün.
Kavuştursun mevlam,
Bitsin bu özlem.

Melek Dönmez /İst.

( Özlem başlıklı yazı Meleksultan tarafından 30.03.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.