Göðün kaldýrýmlarýnda miskin bir kuþun haletiruhiye sine bürünen sefil bir gök taþý belki de elzem gözyaþlarýna teðet geçen bulutun ýslak bir veryansýn kondurduðu þehrin ýþýklý tabelasý.

Top yekûn hüzün bekçileri nidalar savuruyor þehrin mezarlýðýna tüneyen iblis kadar kötü ve cahil bir zümrenin mazlumun sýrtýna dayadýðý o azamet ile çakýlýrken yere ikircikli mýsralar.

Beyitlerin tasarrufunda gün ve de ömür belki Aþiyan Mezarlýðýna düþen yolunda bir sure tadýnda ölümü anan sur bekçileri yalnýzlýðýn.

Ýllet bir terennüm saklý bakýþlarýnda.

Devran aslýna sirayet etse de insanlar kalpazan düþleri çoðaltýyor semt pazarlarýnda.

Verdiðimiz her mola.

Tanrýnýn edimlerine ve sitemlerine karþý gelmeyi asla düþünmediðimiz bir maðfiret belki de ikircikli gölgelerin damarýna basýp da arþý alaya çýkan bir öfkeyi süt liman yüreklere pelesenk eden huzur ve iz düþümü mabedin sancaklarýna dokunan eli bilinmezin.

Hoyrat bir günce soluklanýyor perde arkasýnda aþkýn, beyitler soluyor yalnýzlýðý.

Bir bültende geçen alt yazý.

Aþkýn perhize girdiði sabahýn erken ýþýklarý ve derken büyüyen bir çýð gibi Ýlahi Aþkýn eriþtiði gök kubbenin de asýlý bekçileri iken üreyen sedalarda hoþ bir týný yine yeri göðü inleten…

Bir sefer tasýna dolan bakýþlar belki de derken somurtan bir acý ve istimlâk edilmiþ beyhude hayaller.

Katmanlarýnda ömrün.

Dalyalarca beyan sunarken günbegün.

Islak gözlerine dadanan çakýl taþlarý yine deryalarýn engin týnýsýnda da bir vaveyla aksayan her þiire eþlik eden gölgenin muhatabý iken umut dillenen ve günbegün yitip giden zamanýn biteviye raksýnda bir elemi bir de aþkýn közünü sitemle elleyen münafýk baykuþun savurduðu bir inilti.

Papaz olan bir nida mý yoksa hani albenisi dudaklarda sarkýt?

Yerle yeksan olan bir þehir mi yoksa, tebaasý aþkýn kanatlarýnda bir izdivaca talip?

Öykündüðümüz masallarda serildiðimiz o rahle bin bir gece masallarýna eklediðimiz yeniden var oluþ þarkýsýna eþlik eden þakayýk bekçileri ve elemin tozu bulaþmýþken üstümüze baþýmýza biz þahikalar aþký ballandýra ballandýra anlatmaktan geri duramadýðýmýz her saat baþýnda guguk kuþunun yorgun sesine tanýklýk eden beþeri bir zafiyetle atýldýðýmýz hüsran bulutu ve tünediðimiz þehrin de en yüksek noktasý sancýlý bir ölümü dillendiren sakýncalý bir þarkýyý da en yüksek tonda söylerken…

Aþkýn isyanýna bandýðýmýz gözyaþý.

Gözyaþýna eþlik eden rahmetin sunumu ile þükre kapýldýðýmýz ve tüm vesveseleri uzaklara yolladýðýmýz.

Çivisi çýkan gölgelerin mazlumlarýn sýrtýndan geçinen öykülerinde mi yoksa bizler telaþla adýmlýyoruz kaldýrým taþlarýný ve en delici bakýþla iz sürüyoruz acýnýn ve engebenin zifiri beraberliðini de topa tuttuðumuz yansýz bir þiiri daha gölgelerken bedbin satýrlar.

Bedbaht bir çocukluðun belki de yazarýn güncesi iken yazýlmamýþ bir hikaye daha sonlanýrken aþký tefe tutan tüm irsi özellikleri de göz ardý edip devasa yalnýzlýðýn eriþtiði bir rakýmda þehir küllerinden yeniden doðarken…

Þafaða kaç mý var?

Kaç þafakta daha yanacaðýz, diyebilmenin de bir özrü olsa olsa ve þimdilerin atlas sessizliðinde uzak bir coðrafyadan gönderilen her selamý da baþýmýzýn üstüne yerleþtirirken…