Tuttuğum nefesi
yalnızlığın, bir beyhude iç çekişe serilmişliğim tan vakti Nisan’a dönük
yüzünde döngünün, bir örüntü vesilesi salkım saçak heceler de tutarken
nefesini, içerlediğim sessizliğe niyazımda saklı sevdiklerim kadar gömüldüğüm
kelimelere.
Her öğün çayımın
şekerine, buruk tadımla
Hicvettiğim bir şiirin
ilk hecesi olmaya aday
Dağ tepe dolaşmadığım
nasıl ki gerçekse
Soytarı bir edimde
Gülümseyebilmek
içerlediğim kadar bu sessizliğe.
Tanrının ellerindeyim
Belki iz düşümü
merhametin
Ya da solgun bir yüze
eşlik eden tiz sesim.
Doğasında saklıyım
aşkın:
Kimi sevdiğim değil
asla
Bilakis aşkla baktığım
Her satır başında
izdiham vesilesi.
Kaynattığım hüzün adeta
taşkın misali
İçerlediğim top yekûn
nasıl da hazin.
Göğün kanatları olmaya
aday her soluğum
Belki nazenin bir
tanıda
Bazense haşin bir
edayla
Soyutlandığım bir dost
meclisi mi de?
Sevdiğimin ibrazı
kekelediğim her katmerli şiirde.
Bir yol’um ben içine
kıvrılan;
Bir yoldaş’ım ben
Her derde derman mecazi
yürek sesim:
Bir iklime saplanmadan
Her günü yeniden
ördüğüm
Baharın ışığına
duyduğum hasreti
Gamla dövdüğüm.
Soruların olası
muhatabı
Elbette kifayetsiz
sanrılarım:
Mizahi bir gölgenin
şerefine
Acıyla hayatı katık
yaptığım.
Örselenmek muğlâk bir
yenilgi
Kimine göre;
Kazanan baştan belli.
Vuku olmadan ecel
Dibime verdiğim ışıkla
Eriyen mumdan kalbim
Gazabına uğradığım
kadar elemin
Satırlara ses
getirdiğim ölü sevincim.
Gökte kayan bir yıldız
edasıyla
Aşka hatim indirdiğim
bir gül suretiyle
Çapkın edaların nazına
tavım belki de
İçimin yangını serildi
müminlerin yüreğine.
Kapış kapış mevsim;
Dinginliğin surunda
yetim bir heceyim:
Andığım kadar anıldığım
ne yalan
Ne de içime uğrarken rüzgârda
Çetrefilli yollarda
unutulmuşluğumla
Savurduğum:
Ölsem bile ne gam!
Hizaya geldim geleli
Ölümlü şifrenin açtığı sayısız
kapı
Hakkın sunumu varsın
hüzün kadar yakındığım
Sancılı bir edimde
kaynakçam olan
Bunca satırın.
Göğün örtüsünü çektim
çekeli şiirlerime
Yol aldığım hecelerin
suskun dillerine
Biçtiğim kaftan
Soluk yüzünde mahremin
Münazarada belli ki
geçmişim:
Soytarı yalnızlığın da
dik alası
Kenetlendiğim aşkla
yıkadığım ruhun da
Savurduğu son
veryansın.