/…Kin kusuyorum nicedir
Sorarlarsa nevi’ini ; kýzýlcýk þerbetidir…/
 
Gitmelerim tuttu yine Müfit
Kahramansýz masallarýn
Yalancýlýðýna hami yine tüm bedenim.
Ýç gýcýklayan her yosmanýn ,
H/içsiz ve sahipsiz
P/iç yüzlü evlatlarýndan müteþekkilim.
Seyrettiðin piyeslerin
Lâl suflörü gibiyim aslýnda
dilimi baðla da ;
ulu orta sövemeyelim Müfit…
 
Biliyorum yorgunsun ;
Mevsimi gelince  göçecek kuþlarýn
Kanatsýzlýðý kadar da çaresiz üstelik ;
Sessizce
Gelmeyen trenleri bekliyor günbatýmlarýn
Ve dahi biliyorum
Gelecek her yolcun yabancý,
Kuracaðýn her tümcen devrik…
Þimdi kalk ayaða da geçmiþi bulalým Müfit…
 
Kadim semtlerin kaldýrýmlarý kadar yalnýzýz
Ayaklarýna düþ kýrýklarý batanlar kadar kimsesiz.
Kanayan yanlarýmýzý avutuyoruz karþýlýklý,
Madeni paralara seviniyoruz
Bayram çocuklarýnýn saflýðýyla ;
Toprak çekiyor oysa gözlerimizi
Bir ayaðýmýzý çukur…
Dedim ya ;
Ayaklarýna kaldýrýmlar batan iki sabiyiz
Kahkahaný öteye savur Müfit ;
Acýlarla geçmiþimize gebeyiz…
 
Zamanýn acýmasýz etkisi bu kin
Kum tanelerinin
aðýr aðýr inmesi cam boðazdan ;
Güç bela geçiyoruz
Karanlýk ormanlarýn
Issýz patikalarýndan
Korkumdan mýdýr bilmem :
Ellerimden tut istiyorum…
 
/…Tut beni Müfit… Geçmiþimden düþüyorum…./