ÞEKERCÝ ( ruh suretlerinde kalbimin yelkenleri )

Ustanýn maharetli ellerinden çýkan kurabiyelerin kokusu tüm mahalleye yayýlmýþtý bile. Her kurabiye çocuðu gibi olurdu. Özenle hamuru yoðurur, içine çikolata parçalarýný aþkla atar karýþtýrýrdý. Tüm bu tariflerin en büyük sýrrý; mesleðine aþýk olup hamurun içine sevgisini de katmasýydý. Dede mesleðini sürdürüyordu ne de olsa. Büyük dedesi ‘’Meþhur pastacý Arif usta idi. Kurabiyeleri ve pastalarýyla nam salmýþ özel bir adamdý. Daha ilk okuldan çýraklýðý baþlamýþ nur yüzlü dedesi ile birlikte nefis kurabiyeler  yapabilme zaanatýný ruhuna iþlemiþti. ‘’Hey gidi günler ‘’ diye iç geçirdi. Ne zaman kurabiye tahtasýnda hamur yoðurmaya baþlasa dedesi gelirdi gözünün önüne ‘’Önce titiz olacaksýn evlat ‘’ derdi hep. ‘’Kurabiye yapmaya baþlamadan lavaboda iki kere eller sabunlanýr. Tek kullanýmlýk eldivenler paketlerinden çýkarýlýr ve þimdi insanlarýn midelerini mutlu etmek için çalýþma zamaný evlat ‘’ diye gürlerdi yaþlý çýnar. Ýþte yýllarca tüm özel tarifleri uygulaya uygulaya dedesi kadar nam salmýþ, þekerleri ve pastalarý parmakla gösterilen bir usta olmuþtu Selim Usta. En büyük dileði ise bir gün torunlarý ile kurabiye hamuru yoðurmak, dedesinin yaptýðý gibi en doðru þekilde bu sanatý torunlarýna aktarmaktý. Bir gün o da ‘’þekerci Dede’’ diye mutlulukla sokakta yürüyecekti.

 Selim Usta erkenden limon ve portakallarý hazýrlamýþ nefis þekerler yapmak için tezgahýn da çalýþýyordu. Kýþ kendini bahara teslim etmemiþ , dükkanýn þekerlemelerle dolu vitrinine güneþ vuruyordu. Ýç odada çalýþýrken kapýyý duymasý için kapý giriþine küçük bir çan baðlamýþtý. O kadar tatlý ses çýkartýyordu ki dükkana girenler mest oluyordu. ‘’Çýn çýn ‘’diye o tatlý çanýn sesini duydu.Hamur eldivenlerini çýkartýp havlusuyla ellerini sildi ve geniþ tezgaha doðru hareketlendi.Ýlk bakýþta dükkanýn içinde kimseyi göremedi.Þaþýrdý, pala býyýklarýný kurcaladý.Dükkanýn ön camýnda bir kadýnýn içeriye doðru el iþaretleri yaptýðýný fark etti.Olaylara anlam veremeyen þekerci ustasý tam dýþarý çýkacakken tezgahýn önünde altý –yedi yaþlarýnda sarý çalý bir çocuðu camekandaki þekerlemelere hayran hayran bakmasýna þahit oldu.’’Oðlum kimsin sen ? ‘’ demeye kalmadý Eski kýyafetleriyle bir kadýn içeri girdi. ‘’Hakan oðlum þimdi alamayýz olmaz ‘’ diyordu. Þekerci ustasý kadýna doðru yaklaþarak ‘’Hanýmefendi ne olacak çocuk o ‘’ dedi.

Kadýn þekerci ustasýna þekerlemelerden alamayacaðýný parasýnýn olmadýðýný söylüyordu ama Hakan öyle hüzünlü gözlerle bakýyordu ki dayanamadý. Tezgahýn arkasýna geçti. Küçük bir torbaya yeni yaptýðý þekerlemelerden doldurmaya baþladý. Sonuçta o da çocuk olmuþtu, çocuklar üzülmemeliydi. Torbayý kadýna doðru uzatarak ‘’Tamam hanýmefendi bu þekerlemeler yakýþýklýya benden hediye ‘’dedi. Hakan mutlulukla annesinin elini tuttu.Ama Hale haným çok gururlu kadýndý.Bunu asla kabul edemezdi ‘’Hayýr olmaz öyle þey ! Hakan’da yokluðun ne olduðunu öðrenmeli ‘’ Þekerci ustasý lafa girdi bir çözüm düþünüyordu. ‘’Peki okul baþlayana kadar her gün iki saat gelsin bana yardým etsin þekerlemeleri de emeðiyle hakketsin ‘’dedi. Kadýn bu çözüme çok þaþýrdý ama aklýna da yattý oðlunun hayatý öðrenmesi için güzel bir yoldu.

 Hakan hiç aksatmadan üç ay boyunca hiç aksatmadan dükkana geliyor, Tezgahlarý silip yerleri paspaslýyordu. Çok akýllý bir çocuktu. Altýn rengi saçlarýyla dükkana neþe katýyordu. Hele ki iþler bitip de þekerleme saati geldiðinde o güzel yüzlü çocuðun mutluluðunu anlatmaya kelimeler yetmezdi. Okul zamaný geldiðinde ise þekerci ustasý Hakan’da bir durgunluk fark etti. Çocuk çok sessizleþip üzgün hareketler sergiliyordu. Adeta rüzgar yemiþ selvi gibi boynunu bükmüþtü. Þekerci ustasý Hakan’ý yanýna çaðýrarak ne zaman okula gideceðini sordu. O an da çocuðun hareketlerinden olayý kavradý. Ailesinin maddi gücü zayýf olduðundan bu körpe yavru okula gidemiyordu.Hemen harekete geçti.Selim ustanýn þekerci dükkanýn bir günden bir güne kapalý olduðunu gören çýkmamýþtý.Heyecanla dükkanýna kilit vuran bu naif adamý görenler ‘’hayýrdýr Selim usta öðlen öðlen nereye ?? ‘’ sorusunu soruyorlar ‘’Okul alýþveriþine ‘’ cevabý herkesi heyecana boðuyordu. Þekerci ustasý çok mutlu hissediyordu kendini. ‘’Hakan okuyacak kocaman adam olacaktý’’ Defterden, çantasýna her þeyini aldý. O yýl okula baþlayan Hakan Ustasýnýn yüzünü kara çýkarmadý. Sýnýflarýný bir bir geçerek tüm esnaf amcalarýný gururlandýrýyordu. Lise için de sýnava girip ‘’devlet yatýlý lisesinde’’ okumaya hak kazanmýþtý. Okul þehir dýþýnda olduðundan tahsiline artýk Aydýn’da devam edecekti. Dükkanýn kapýsýndaki o mistik çan yine çaldýðýnda bu sefer dükkanýn içine ayrýlýk rüzgarlarý doldu.Hakan, ustasýnýn elini öpmeye vedalaþmaya gelmiþti iþte ‘’ sýk sýk mektup yazacaðým usta ‘’ diyordu. Selim usta kýrlaþmýþ býyýklarýný kurcaladý, üzüntüsü yüzünden okunuyordu.

Hakan gerçekten hayýrlý bir evlat çýkmýþtý. Beþ yýl hiç aksatmadan ayda iki kere ustasýna mektup yolluyor ve okul hayatýndan ve ustasýný özlediðinden bahsediyordu. En son mektubunda ise Týp fakültesini kazandýðýný yazýyordu. Selim usta okur okumaz yerinden fýrladý ve esnaf dostlarýna doðru koþmaya baþladý ‘’bizim aslan koca doktor olacak .‘’ 

Yýllar yýllarý kovalýyor ,Yaz aylarý nazlý bir gelin edasýyla kendini kýþa çok zor teslim ediyordu.Sýcaklýklar bazen o kadar yükseliyordu ki nefes almak zorlaþýyordu. Ýþte böyle bir günde Selim usta yine neþeyle dükkanýný açmýþ hamur tezgahýnda þekerleme hamuru yoðurmaya hazýrlanýyordu. Birden sýrtýna soðuk soðuk terler akmaya baþladý.’’Neler oluyor’’ demeye kalmadan sað kolunda þiddetli bir uyuþma ve sýrtýndan kalbine bir aðrý baþ gösteriyordu. Þekerci ustasý bilinçli bir adamdý hemen bu göstergeler ‘’kalp krizi ‘’diye geçirdi aklýndan.Hemen tezgahýn yanýndaki sandalyeye oturmaya çalýþtý fakat ani kalp krizi kalbini bir demir örs gibi eziyor hareket etmesine izin vermiyordu.Olduðu yerde tezgaha tutundu.Ýri elleri ile kalbini tutup sakinleþmeye çabalýyordu.Gözleri daha fazla bu þiddetli spazma dayanamadý.Her þey bulanýklaþýyordu. Son duyduðu þey ‘’en sevdiði’’ kapý çanýnýn sesiydi. Karanlýk dehlizlere girmeden son anlarda sarý renkte bir siluet belirdi tezgahýn önünde ve derin karanlýk..Þekerci ustasý gözlerini açtýðýnda kolundaki serum sondasýnýn kolunu acýttýðýný hissetti. Hastane de olmalýydý. Gözlerini sað tarafa doðru çevirdiðinde ise hiç bu kadar mutlu olmamýþtý. Hakan doktor kýyafetleri içinde þekerci ustasýna sevgi ile bakýyordu. Usulca gülümseyerek yerinden kalktý küçük torba içinde þeker paketini mutlulukla ustasýna uzattý…………

                                                                        26.09.2015

                                                                      ALÝHAN ALTITAÞ