KÜL__
Gittin, gölgeni alıp özden ayrı öteye
Sükûtun ocağında söndü en son yanan mum
Gittin, melal yığarak dağınık bir sineye
Yakub’un sabri bende beklemek kadar masum
Susarım, suskunluğum geceler kadar koyu
Mütebessim çehrede ahvalimi arama
Susarım, küskünlüğüm sürer bir asır boyu
Gözyaşım bitse bile sonum ilhamdır gama
Gittin, takdir buyurup yüreğe çekip perde
Her hamlende vurulan bakışa düştü gurbet
Gittin, yıldızlar söküp bünyeyi koyup derde
Serde yangın telaşı, külündeydi garabet
Susarım, içten çözüp gönül prangasını
İşlenmemiş günaha tövbe katmamak için
Susarım, görmek için çağın kasırgasını
Yaşayan bir dimağa düğüm atmamak için...
Nezahat YILDIZ KAYA
(
Kül başlıklı yazı
Nezahat KAYA tarafından
10.04.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.