PARMAK UÇLARINDA
YAŞAMAK
Hayatı hep parmak uçlarında yaşadım,
Toprağı incitmemek adına
Var gücümle basmadım toprağa!
Parmak uçlarında yürüdüm hep
Serçeleri ürkütmemek için
Koşmadım, bağırıp çağırmadım.
Yavrusunu emziren hayvanları görünce
Yolumu değiştirdim
Huzurları kaçmasın diye…
Açlara aş, susuzlara su verdim,
Sokak köpeklerini besledim anne yüreğimle,
Karıncaların önüne ekmek kırıntısı bıraktım.
Kuş yuvalarını bozmadım,
Öfkelenip parçalamadım hiçbir şeyi,
Tamir ettim ömrümce başkalarının kırıp döktüklerini…
Hiç kimsenin malında mülkünde,
Mutluluğunda, başarısında gözüm,
Ardından konuşacağım sözüm olmadı asla…
Öylesine gelip geçtim bu hayattan
Kimseyi kırmamak adına
Sustum, hep içimde kaldı sözlerim…
Saklamaya çalıştım ama saklayamadım duygularımı,
Akan suyun yatağını bulması gibi,
Bakışlarım ulaştı ulaşması gereken yerlere…
Ne anlattıysa sadece o anlattı,
Cesurca bakabilseydiniz anlayabilirdiniz,
Okuyabilseydiniz ne romanlar yazmaktaydı gözlerim!
Harika Ufuk