İblis
tenden uzak dur dağlar kadar günahım
Ben
doğru aradıkça sen aklımı çelersin
Uykulardan
münezzeh benim güzel Allah’ım
Evren
denen beşikte dünyayı mı belersin?
Uygun
adım yürürken bırakmıyor hevesim
Arzda
tadilat varmış mutlu yalnız bir kesim
Hayal
bataklığından uyan artık sen nefsim
Koyun
ettin bizleri bir gün sen de melersin.
Bilançomuz
zararda tükenmiyor iç kahır
Cepte
mangır sefası zil öttürüyor zır zır
Biz
dışarda ararken Âdem’in kendi bir sır
Kötülük
harmanında sallayarak elersin.
Bedenle
ruha öğüt herkes kendi yoluna
Bir
ahenkle çarpar o çok dikkat et soluna
Susarak
sabrederken şifa vardır kuluna
Kalpte
paslı arzuyu bıçak deyip bilersin.
Sonsuzluğun
tohumu nefes öyle bir anki
Gece
gündüz dönerek yaşanan çuval sanki
Ölüm
dahi ölecek zaman buna inan ki
Hayat
dişlerin keskin fare gibi delersin.
02.04.2018
Ahmet
Çelik