G/ecenin rüþtünü ispatladýðý, sýradan bir karanlýk, sanrýlarýn uyutulduðu ve tüm insanlýðýn uyuduðu.

Direncin de zaman zaman kýrýldýðý ve k/ayýp metaforlarýn sür-git hezeyanýna ortak çýkýp hayatý merkezinden iki yarým küreye b/öldüðüm.

Sýradanlýðýn taþkýn mizacýna bir atýfta bulunuyorum, göðün mekanik deviniminde sorularýmý öðütüp cevaplarýmý sahipsiz býrakýyorum.

Süre gelen tüm ihtiþamýyla, duygularýn bir y/anýp bir söndüðü ve insan izleklerinden g/özümü alamazken gerisin geri kaçýyorum.

Koyudan beyaza dönüþen afaký hükümlerin ve ön yargýlarýn beynamaz sýradanlýðýnda aynada kendime gülümsüyorum.

Sahip çýkmak gerekenler var bir de sahip çýkýlmayý filan asla talep etmediðim hele ki varlýðýmý emanet ettiðim Ýlahi Gücün haricinde bir sevgi pýnarýna da rastlamadýðým ve asla da rastlamayacaðýmý bildiðim.

Kalpazan hayallerin esrikli yalnýzlýðý bir de mimlenmiþ rotam ve kalýp yargýlarýn da peþinden gitmediðim.

Sözcüklerim yuhalanýyor kimi zaman ve ruhumun teyakkuzunda iri damlalar düþüyor beyitlerin gözünden. Sözcüklerim asýlý iken ritmine evrenin ben kalp atýþýmýn temposu ile ç/aðlýyorum.

Özneme sahip çýktýðým; öznemle sahip çýktýðým emir kipleri…

Bir dostun sýcak sesi ve karþýlýk bulan bir sevgi alýþveriþi iken arzu duyulasý ve bir þekilde sevildiðimi bildiðim en azýndan yobaz dürtülerin ve muhalif güçlerin umurumda olmadýðýmý.

Ýnsan izlekleri belki de sýklýkla rast gelip içine düþtüðüm boþlukta beni yüreðimden vuran.

Aþka dair söylemler; gülümseyen yüzler bir de nefret dolu.

Bir sevginin bitiminde tezahür eden nefret yüklü serzeniþler ve her ne kadar üstüme alýnmasa da üzüntü duyduðum özellikle karþý taraf hezimete uðramýþlýðýn gölgesine nifak tohumlarý ekerken.

Düþünmeyi unuttuðum.

Duygularýma da fora dediðim.

Ve kalemin izini sürüp kendimle olan hadisemde aðzýmla tuttuðum kuþlara bir anne sevecenliði ile yaklaþýp sahiplendiðim sevgi ve bilumum türevi.

Sýradanlýðýn hüznüne delalet iken benzer simalar ve dinginliðini yitirmiþ sayýsýz insan ben yine gülümseyebiliyorum aynadaki dostlarýma ve dost bilip düþman edinmeme ramak kala ben hala ýsrarla sevebiliyor ve umut edebiliyor iken.

Sevecen bir methiye ve örselenmiþ þiirler bir de kuyruk acýsý imlerin.

Þatafatlý yalnýzlýðýn panayýrdaki coþkusu ve gösterisi yine ve sadece Allah katýnda kabul gördüðüm ve bana karþý çýkanlarýn Ýlahi Güce olan duygularýný asla önemsemediðim…

Epey zaman geçti üzerinden çok deðer verdiðim bir hocamýn bana aynen söylediði þu idi:

‘’Önüne bak ve sadece yoluna odaklan.’’

Yenilgi tabir edilen aslýnda alýngan yüreðimin her nasýlsa duyumsadýðý acýyý ben mutluluða dönüþtürebiliyorken.

Maviden ve pembeden uçmayan balonlarým ve iþte bir çocuk bayramýnýn ardýndan çocuk kalmayý acýmasýz bir yetiþkine yeðleyip de çocuk sýfatlarýnda körebe oynayan düþlerimin eltisine atýfta bulunduðum günü birlik hüzünlerin artýk sonlanýp mutlu baþlýðýna talip iken yine güncemde yosun tutan meziyetlerimi yok sayýp kalemimle ve sevgimle yüreklere tohum ekip hasadý beklediðimin de göstergesi iken ne zamanki gözlerimde yanýp sönen pýrýltýnýn diðer versiyonu umut baþlýðý altýnda kaleme aldýðým aþkýmýn ürünü cümlelerle insanlarýn yüreklerine girebilmeyi amaç ve ilke edinmiþken.

Düne bakýyorum da bir de yarýna.

Günümde takýlý bir özdeyiþi düne uðurlayýp yarýnýn resmini çiziyorum her yazdýðýmda yürek çarpýntýmýn soluðunu ve ufkunu hissettiðim.

Kýrlangýç fýrtýnasýndan sað çýkan kýrlangýç sürüsü gibi.

Geceye gebe akþamýn saatlerinde ben dört gözle yarýný beklerken.

Hatim indirdiðim geçmiþim bir de patavatsýz ahvalim.

Sabahý küreyip; yarýný karýp ve dünü de unutup…

D/okuduðum kadar mutlu iken bir zamanlar yazmanýn büyüsüne hasret bir ömrü geride býrakýp edebiyatýn ýþýðý ile yolumu aydýnlattýðým.

Zora koþan kim varsa hele ki zoru seven biri iken ve zorluðun bir engel deðil bilakis itici güç olduðu varsayýmý hatta ve hatta gerçeði.

Kalemin izdivacýna tamam, deyip de þakýyan ömrün suretinde kaynakçam hep mizacýmdaki olaðan dýþý hayaller iken.

Fýtratýn girdabý.

Fýrtýnanýn asla yýkamadýðý.

Yýkýlmýþ iken insan bu sefer kimseyi kýrmamak ve yýkmamak adýna zaruri öðeleri baþ tacý bilip aþkýn ve ömrün hümayunu o coþku ile mezar sessizliðine aldýrýþ etmeden yüreðin gümbürtüsünü sevdiklerine ve hayatýna armaðan etme istemi.

Bir yitim olarak addedilsem de zaman zaman.

Enkazýn doðasýnda olaðan dýþý bir nüve saklý iken.

Ve frene basacaðýma gazladýðým ruhumu ben bir kozada saklý tutarken yenilginin acýsýna deðil de yeniden baþlamanýn ruhuna eþlik eden umutlarým ile yola düþtüðüm belki de yoldan çýkmamak adýna yalnýzlýðý seçip Rabbimle baþ baþa yaþadýðým her günü ve her an’ý bilfiil resmedip okuyucuya sunmayý aþk bellediðim.

Korunaklý dünyamda süt-liman olmayan duygularýmýn rüþtünü ispatlasam da yetiþkin kimliðime aldýrýþ etmeden bir çocuk gibi de tutturmuþken illa ki sevginin asla ötenaziyi hak etmediði gerçeði ile umutlarýmý ve sevgimi de büyütmek adýna yazmak gibi bir seçimle hidayete ereceðim günü dört gözle beklediðim.

Aykýrýlýðýmda sabit kýldýðým rotam ve kalp gözüm.

Sevilmesem de kimi zaman ben asla nefret etmeyip ihanet etmemek adýna kendime ve sevgiye delalet bir özümseme ile gülücük kuþlarýmý ýslýkla çaðýrdýðým.

Hayatýn sunumu iken özneler.

Ýnsanlarýn da realitesi iken verilen peþin hükümler…

Asla piþkin olmaktan haz etmediðim gibi uyuyan doðaya bir gönderme iken içime gelen baharýn saçtýðý aydýnlýk.

Þimdi rahatça ölebilirim de hani ne de olsa nadasa aldýðým tüm düþlerim ve hayallerim gerçek olmayý bekliyor ben ne zamanki gözümü ufka ve aþka diksem.

Sevgilerimle.