Yıllar boyu
Her gün dönümünde
Kendi kendime 
Sessizce sorduğum soru 
Bir gün ani/den
Yazıldı gözlerime…

“Hâlâ , ölmedin mi..?”

Soruyu okurken
Gülümsedim bir an
Ölüm , yaşayanlar içindir.
İsteseniz de istemeseniz de 
Bir nefes kadar yakındır hepimize.

Yaşamak , “Nefes almaksa” eğer
Yaşıyormuşum yıllardır ,meğer.

Doğduğumdan bu yana
Yaşadım diyebileceğim
Yıllar , aylara 
Saatler , dakikalara
Saniyeler , saliselere
Dönüşürken 
Bugünlerim düne 
Dünlerim ise
Anılarımın sayfalarına
Yerleşti istemsizcesine.

Düşünüyorum da

Herkesin hayatında
Çok istediği halde
Gidilemeyen bir yol
Açılamayan bir kapı
Söylenemeyen bir söz
Vardır ya…

Sustum…

Her zamanki gibi
Bıraktım kalemimi
Askıya aldım yarınlarla ilgili 
Umarsız düşüncelerimi
Beklemeye başladım
O Son anın gelmesini…

Gelmedi…

Saygısızlık etmek istemem
Her sorunun cevabı verilmeli
Ne yazık ki…Cevabım ;

Üzgünüm ; 
               Hâlâ, ölmedim…

......................ENA.


( Ne Yazık Ki.. başlıklı yazı SONimza tarafından 28.04.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.