Bugün de
özledim seni.
Bir saat
önce de.
Bir dakika evvel
de.
Elimde değil
seni özlememek.
Açlık hissi
gibi bir şey bu ama hiç doymuyorsun.
Susamak gibi
ama hiç de susuzluğun gitmiyor.
Uzak durmak
iyi geliyor bize.
Konuşunca
hep bir öfke…
Hep bir
tartışma…
Böyle diyorsun
daima, bahanen bu.
Oysa hiç
bilmediğin kadar çok seviyorum seni, aklının ötesinde…
Yıldızları
say istersen, sayabildin mi?
İşte o kadar
çok seviyorum seni.
Ya da
karıncaları say, milyonlarca, milyarlarca, sonsuzca…
Onlardan da
çok desem sana, inanır mısın bana.
Ne kadar
uzak dursan da, görüşmek istemesen de içimdeki Sen’e müdahalede bulunamazsın.
Alın yazısı
silinebilir mi, mümkün değil!
Seni
sevmediğimi düşünebilirsin ama içimin her karışını anlayamazsın!
Ancak ve
ancak yüreğime karış karış değeceksin ki beni tam olarak anlayabilesin.
Benim
hakkımda hükümler verebilirsin ama bunların doğruluğu sana göre olur.
Geçerli
olmaz yani.
Bak yine
özlüyorum seni.
Adını dahi
duyunca kirpiklerim nemleniyor.
Dudağım bükülüyor.
Boynum
düşüyor.
İçim perişan
oluyor özlemekten sanki yağmur yağıyor içime.
Ve ben o
yağmurda sırılsıklam oluyorum sensiz.
Üşüyorum.
Kimsenin
olmadığı uzak mı uzak bir yerde olmak isterdim seninle.
Bir dağ başı
da olabilir, bir deniz kıyısı da…
Bir ormanın
derinliğinde de yaşayabilirim ama seninle.
Bu bir çöl
de olabilir, kutupta bir yer de…
Her neresi
olursa olsun olduğun her yere bahar olursun.
Çöl de olsa
kutup da…
Varlığın
nimettir bu dünyaya.
Attığın her
adım bastığın toprağa bahşedilmiş bir güzelliktir.
Bu özlem hiç
eksilmiyor içimde.
Bir çift
görmeyeyim el ele, kol kola…
İki gözüm
iki çeşme oluyor anında.
Aklıma düşüyorsun
hemen, yokluğuna sarılıyorum.
Nasıl da
güzel özlüyorum seni. Saçını rüzgâr biliyorum, gözlerini orman yeşili
zannediyorum, sesini huzur veren bir ilahi
kabul ediyorum. Kalbini dünyanın en kıymetli hazinesi ilan ediyorum.
Hiç bitmesin
istiyorum sen özlemi. Kanatsa da ruhumu, ağrıtsa da canımı, diken olup batsa da
yüreğime, Azrail olup alsa da canımı, toprak olup örtse de üstümü itirazsız
kabul ediyorum. Yokluğuna üzülmüyorum çünkü her anında yokluğunun seni
düşünüyorum. Başıma gelen en güzel şeysin. Ve başıma gelen en güzel şeyi rabbimin
bana vermiş olduğu en güzel hediye olarak kabul ediyorum.
Bugün de
özledim seni.
Yorulmadan…
Usanmadan…
Kanmadan…
Doymadan…